वैजू वहिनी

[rajsharma]

[rajsharma]

त्या नंतर पुढचा संपूर्ण आठवडा बैजू दररोज स्टुडिओत येऊन बसायची... गप्पा मारायची... अपि थोड्या वेळाने निघून जायची! अगदी जसं जवळ येण्यापूर्वी अम्ही वागायचो तसंच अत्ताही चाललं होतं. मला झुलवायचा तिने सुरू केलेला खेळ मी समजून गेलो होतो अपि त्यात मी जास्त काही करू शकत नव्हतो. तिच्याशी केलेल्या रानटी सभोगामुळे माझ्या मनातसुद्धा एक 'गिल्टी कॉम्प्लेक्स' होताच. त्यामुळे तिचा मूड ठीक व्हायची वाट बचप एवढचं माझ्या हातात असंच एका दुपारी बैजू स्टुडिओत अली उन्हातून आल्याने तिचा चेहरा घामेजला होता. समोर बसून वैजू रुमालाने चेहरा पुसत असताना मी पटकन माझ्या एका अवडत्या कवितेच्या ओळी गुपगुपली,

"पुन्हा वाटते की तुला गुपरपावे... तुला गुणगुणाया तुझे ओठ लावे... तुझी याद आली अवेळी अशी ही... जसे चादण्याने दुपारीच दावे!" डोळे मोठे करत बैजूने विचारलं, "हे काय अता नवीन?" "हे नाही... ही आहे.... एक कविता आहे..." तेवढं समजतं मला. तू केलीस ही कविता?"

"मी? नाही ग.... माझी एवढी लायकी नाही.. पप मी हल्ली नेटवर कविता वाचताय ना.." माझं बोलप ऐकून वैजू गप्पच राहिली. मी आणि कविता? तिचा विश्वास बसत नव्हता!

"ही दुसरी कविता बघ ना किती अन अहै..." म्हपत मी बोललो "आजही तुझ्या शरीराला, तो प्रेमाचा स्पर्म जापवेल. छोडी जरी त्यात वासना जाणवली. तर हा हदयाची ज्योत मालवेल. गरज पडता कधी तुला, येत खुशाल माझ्या दारी...

भरून न तुझी झोली...जरल्यासुरल्या अधिकारानी!"

ह्या ओळी ऐकताना वैजूचे डोळे विस्फारलेच. पटकन "चल मी जाते रे..." म्हणत ती ऊली तसं मी अजून एक हल्ला केला.

"तुझ है नेहमीच झालय, आल्या आल्या निषय. मी जाते, मी निघत म्हपत, मीशावळतो का सपं."

बैजूच्या तोंडाचा 'आ' वासला गेला. तिला तसं बच्चताना मला येणार हसू कस तरी अवरल पण शेवटी फुस्सकन मी हसलोच. भानावर येत तिने विचारलं, "हे कवितांचं वेड कधीपासून लागल तुला?"

"प्रेमभंग झालेल्यांना वेड लागतंच ना... मग अशांना दोन आधार असतात.... एक तर दारुचा नाही तर कवितेचा."

बैजू माझ्याकडे अजून आ वासूनच बघत होती. मग भानावर येत बोलली, "तू दारू पीच मग दाखवते तुला माझा इंगा... आणि है प्रेमभंग वगैरे काय?"

"मग तू अशी का वागतेस माझ्याशी? तुझ्या अशा तुटक वागण्याने मला तर वेड लागायची वेळ अलीये...." "तू? आपि वेडा?" "मग? तुला काय वाटलं?" हपन मी माझा काव्य-हल्ला परत सुरु केला. "तुझी नि माझी मिळून ही, दोन जिवाची कहाणी. मी असा अर्धा वेडा, आपि तू दीड पाहापी"

बैजूने डोळे वटारले. "मी दीड शहापी काय?" बोलली तरी तिच्या चेह-यावरच हसू लपत नव्हत. न राहवून तिच्याजवळ जात तिला मिठीत घेत मी गुपगुणलो,

"मिठी या पक्षात, केजढी मिठास आहे. नुसता उच्चारला तरी, कृतीचा भास आहे..."

मी झका जवळ अलेला बघून वैजू सावध झाली. "ह अलास का मूळपदावर?" म्हणत मागे सरकली. च्यायला जग घाईच केली वाटत! असा विचार करत मी पुढच्या स्टेपचा विचार करत होता. तेव्हढयात बैजूने विचारलं, "खरं खर सांग.. तुला हा मध्येच कवितेचा झटका कसा काय आला?"

"अगं वलेन्टाईन्स है जवळ आला आहे ना... त्यामुळे सगळीकडे प्रेमकविता ओसंडून वाहताहेत." मी बैजूकडे बघत अजून एक कविता ऐकवली.

"तू सोबत असलीस की, मल्ला माझ्याही आधार लागत नाही... तू फक्त सोबत रहा, मी दुसरं काही मागत नाही."

वैजू माझ्याकडे काही क्षप क्धत तशीच उभी राहिली. मग ओठ मुडपून हसू दाक्त बोलली, "नक्की? दुसरं काही मागत नाहीस?"

"नाही ग... हटलं ना माझी चूक मला समजली ते..." बैजू काही न बोलता वळून निघून गेली. पप तिच्या चेह-यावरचं हसू मला आशा दाखवून गेल.
+
++
बॅलेन्टाईन्स डेच्या दिवशी बैजू स्टुडिअन यायची वाट न बघता मी सकाळी सकाळी वैजूच्या घरी गेलो. मला दखाजात बघून ती जराशी घाबरलीच.

[rajsharma]

"कोप आहे ग?" मागून म्हातारीचा आवाज अला, "जय आलाय..." वैजूने उत्तर दिलं. "हे काय?" "हॅपी बलेन्टाईन्स है..." मी वैजूच्या जवळ जाऊन हातातलं गिफ्ट मिला देताना कुजबुजलो. "काय आहे ह्याच्यात?" "तुझ्यासाठी एक खास गिफ्ट आहे." माझं उत्तर ऐकून वैजूने घाईघाईने मला गिफ्ट परत केलं.

"काय रे जय... अरे आन तरी ये... आज एकदम सकाळीच अलास?" म्हातारी बोलत बाहेर अली होती. "आपि है काय हातात तुझ्या?"

"बहिनी त्या दिवशी है स्टुडिओत विसरली होती, म्हपत मी ते गिफ्ट पॅक परत वैजूच्या हातात दिलं, आता बैजूची पंचाईत झाली होती. गिफ्ट पॅकमध्ये काय आहे? हे तिला माहिती नव्हतं पण मी काय अपलं असेल.... ह्या विचारानेच ती जास्त घाबरली होती.

"अग त्याला घरात तर बोलब... काय विसरून आलीस होतीस त्याच्या स्टूडिअत?" म्हातारीने बोलताना बैजूच्या हातातल गिफ्ट पॅक घ्यायचा प्रयन केला तसं बैजू जास्तच बावचळून गेली. आता जर का म्हातारीने ते गिफ्ट उघडलं अपि आतून काही भलतंच निघालं तर...

"मला वाटन साडी आहे..." शेवटी मीच बैजूची सुटका केली. "बराय मावशी... मी जातो .. स्टुडिओत जायला उशीर झालाय..." हपत मी कलटी मारली.

अपेक्षेप्रमाणेच थोड्या वेळाने बैजूचा फोन आला. "साडी अबडली? "काय गरज होती?"

"आज बॅलेन्टाईन्स डे अहे ना... म्हपून तुला गिफ्ट आपली आवडली की नाही ते सांग.." तिला साडी अवडली असणार ह्याची मला पूर्ण खात्री होतीच.

"हो.... आधी विचित्र वागायच आपि मग गिफ्ट द्यायच.... बैजूच्या बोलण्यान लटका राग असला तरी तिची खुषी लपत नव्हती.

"ते जाऊ दै... गिफ्ट कस अहे ते सांग ना...." "धोडया वेळाने येईन तेव्हा सांगेन.." हपत वैजून कॉल कट केला.

याहू! काल बराच वेळ आपि पैसा खर्च कस्न घेतलेलं गिफ्ट बैजूला आवडणार ह्याची मला खात्री होतीच. ती स्टुडिओत यायची वाट बघताना मी बाकीची फालतू काम उरकली. बैजू आल्यावर डिस्टर्ब नको!

घोडया वेळाने बैजू आली. पण मी दिलेली साडी न नेसता तिने दुसरीच एक साडी नेसली होती. "हे काय? मी दिलेली साडी आवडली नाही वाटत..." मी खोटया गगाने विचारलं. "आवडली रे... पण म्हपून काय लगेच नेसपार का? आपि झकी महागातली साडी आणायच काय कारण होत?"

"कारप तर आहेच ना... अज आपला पहिला बॅलेन्टाईन्स डे आहे ना..." मी बोललो तसं बैजू झझकास लाजली. मी पुढे होत तिचं लाजप माझ्या ओठांनी टिपलं. माझ्या गळ्यात आपले हात टाकत बैजू साथ देऊ लागली. तिला छातीशी घट्ट आवळन मी तिचे अंठ चुबू लागलो. बैजूच्या ओठांची गोडी माझ्या शरीरात अरली तसे लंडोबा ताठू लागले. जरा वेळाने अंठ मोकळे करत बैजू कुजबुजली, "हॅपी बॅलेन्टाईन्स डे..."

"तुझ्यासाठी अजून एक गिफ्ट आपली आहे..." बैजूच्या चेहऱ्यावरचा प्रश्न बघून मी कपाटातून एक गिफ्ट पॅक काढून तिला दिल. "अजून एक कशाला?"

"हेच तर खरं गिफ्ट आहे. बघ आवडते का." माझं बोलणं पूर्ण होईपर्यंत बैजूने पॅक उघडायला सुरवात केली होती. तिला मागून आवळन मी माझा ताठ लंड तिच्या मांसल नितंबावर रगडू लागलो. बैजूने पँक उघडून आतली गिफ्ट काहेर काढली. निळसर जांभळ्या रंगाची वा अपि गडद निळ्या रंगाची पटी ती बघतच राहिली. काचा खालचा भाग जांभळ्या रंगाचा होता जो वरच्या भागात फिक्या निळसर रंगात बदलन होता. वा आपि पटी दोन्हीच्या कडेला करवती किनार होती. एकदम नरम रेशमी मुलायम कपडयातली ती वा आपि पटी बघनाक्षपीच मला आवडली होती आपि पैशाची पर्वा न करता मी वैजूसाठी घेतली होती.

"आवडली?" बैजूच्या मानेवर ओठ फिरवत मी विचारलं. अर्थात तिला गिफ्ट खूप अबडलय हे मला समोरच्या ट्रेसिग मिररमध्ये दिसत होतंच.

[rajsharma]

"मस्त अहे रे..." हातात बा धरून निरखत बैजू कोलली. कितीला घेतलीस?"

"तू पैशाची काळजी कशाला करतेस? तुला अवडली की नाही ते साग..." बैजूच्या कंबरेवरून हात फिरवत वर नेन मी बोललो.

"कशाला उगीचच पैसे खर्च करतोस?" "तुझ्यावरच करतोय ना.... दुसरं कोप आहे मला ?" म्हटलं तसं बैजूच्या दोन्न्यात चटकन पापी आलं. "असं नाही करायचं."

म्हणत मी तिला जवळ घेतलं. "एक तर असं बोलतोस आणि त्या दिवशी कसा वागलास?"

“सॉरी म्हटलं ना तुला...." म्हपत मी हातातली ब्रा-पटी बेडवर फेकून दिली आपि बैजूला जवळ घेत तिचे डोळे पुसले.

"काय झालं रडायला?"

"काही नाही' हपन बैजू मला अजून घट्ट बिलगली. ती शान होईपर्यंत मी तिला तसंच जवळ धरून ठेवलं माझ्या छातीवर आपलं डोक टेकून बैजू मुसमुसन राहिली. तिला पाठीवर धोपटत मी तसंच धरून उभा राहिलो. जग वेळाने शात झाल्यावर वैजूने मागे सरकत माझ्याकडे बघितलं. तिची ओढाळ नजर मला एकदम वेगळीच वाटली. न गहवून निला जवळ खेचत मी तिच्या ओठावर माझे अठ टेकले. माझ्या मानेमागे हात टाकत वैजू आपले ओठ उघडले. निचा खालचा ओठ माझ्या ओठानी मी चोखू लागला.

मला घट्ट मिठी मारुन वैजूने आपले स्तन माझ्या छातीन स्तबले. तिच्या अठांची अवीट गोडी चोखाताना माझा हात तिच्या नितंबावर गेला. निचे नितंब माझ्याकडे ओढून घेत मी वैजूच्या अटीपोटावर माझा ताठ लड दाबून धरला. एकमेकाना पूर्प ताकदीने आवळत आम्ही दोघ एकरूप व्हायचा प्रयत्न करू लागलो. वाढत्या वासनेच्या धगीन होरपळत मी बैजूचा आठ चावला तसं दबक्या आवाजात किंचाळन बैजूने आपली मिठी सैल केली.

"गनटी कुठला...." म्हणत बैजू मागे सरकली

"सॉरी..." म्हपत मी वैजूकडे बघू लागलो. तिचे केस अस्ताव्यस्त झाले होते. कपाळावरची टिकली एका बाजूला सरकली होती तर चुरगळलेला पदर एकीकडे सरकून एक स्तन उघद्य पडला होता. ब्लाऊजमध्ये लपून माझ्याकडे बघत होता. माझी नजर तिथे गुतली. ते जापवून बैजून पदर सावरत मागे कैडबर कसली. तिच्याजवळच बैडबर पडलेली ती नवीन ब्रा-पटी मला दिसली.

"घालून बघ ना..." म्हपत ती नवीन ब्रा-पटी मी उचलून बैजूच्या हातात दिली. ते बघून तिच्या चेह-यावर परत हसू अल.

"बाहेर जा..." पदरावर हात नेत बैजू बोलली.

कशाला?" न समजून मी विचारलं. "म्हपजे काय?" "म्हपजे है घातल्यावर तू माझ्यासमोर येपार आहेसच ना... आणि मग...... "मग काय?"

"ह्या बा-पटीमध्ये तू किती छान दिसतेस है बघितल्यानंतर हे दोन्ही आपण उतरवणार आहोतच ना... मग मी आचा कशाला बाहेर जाऊ?"

"बाट बघ."

ती तर इनके दिवस बघतच होतो..." मी बोललो तसं बैजूने डोळे वटारले.

"मी तुझ्यासमोर तशी येपारच नाहीये..." "का? "तुला शिक्षा.... त्या दिवसाची....? "झकी मोठी शिक्षा? सॉरी बोलल्यानंतरसुद्धा?" "हो...." 'नको ग... दुसरी काही तरी शिक्षा दे ना..."

"बर आधी तू बाहेर तर जा... मी विचार करते दुसरी शिक्षा काय द्यायची ते ..." बैजू कोलली तसं मी बाहेर गेलो. अज वैजू खूप दिवसांनी अली होती अपि मला कोणी डिस्टर्ब करायला नको होतं. मी साईड दो अची अतली कडी काढली. मग मेन डोअरने बाहर जाऊन ने लॉक केलं अपि साईड डोअचं लॉक उघडून आत आलो, आता कोपी स्टडित आल असतं तर मेन टोअर बंद बपन परत गोलं असतं.

अत येऊन बघतो तर बैजूने बेडरूमचा दरवाजा बंद केला होता. माझ्यासमोर त्या दिवशी नागडी झालेली बैजू आज कपड़े बदलायला लाजन का होती? कोणास ठाऊक, कसाबसा स्वत:ला सावरत जरा वेळ जाऊ दिला. तरी पप बैजूने दार उघडलं नाही तस मी बेडरूमचा दरवाजा ठोकला.

"घाब रे...

" वैजू आतून अरडली. "किती वेळ? येऊ दे ना मला आत...

" "तुला काय शिक्षा द्यावी ह्याचा मी विचार करते आहे...." वैजू अतून बोलली. "मला अत येऊ दे आणि मग विचार करत बस ना... मी समोर असताना तुला विचार करता येत नाही का?" "तुला एवढी घाई कसली अहे?"

"तुला त्या नवीन बा-पटीमध्ये बच्चायची घाई आहे..." मी बोललो. जरा वेळ असाच गेला. मग आनून वैजूच अवाज आला. "एका अटीवर मी तुला अन घेईन."

"कोपती अट?" एक तर इतक्या दिवसानी बैजू एकानात भेटली होती आपि मूडमध्ये पप दिसते आहे. आता सरळ 'खरा खेळ सुरु करायचा तर दुसराच काही तरी खेळ खेळत बसली आहे. उगीच आणली ती वा-पटी... अधी तिला 'घ्यायला हवी होती! मनातला वैताग बोलला.

[rajsharma]

"तुला जस मला ब्रा-पटीत बघायचं आहे तस मलासुद्धा तू ब्रा-पटी घातलेली बघायची आहे." वैजूचा कोलण्यानंतर तिचं दबलेलं हसू मला ऐकू अलं,
"काय?" न समजून मी विचारल.

अतून काही उर अलं नाही. मग जरा वैयन दरवाजा किलकिला झाला आपि आनून बैजूचा हान बाहेर आला. "है घाल..."
.
"हे घालून माझ्यासमोर ये. हीच तुझी शिक्षा आहे." वैजू बोलताना अपलं हसू दाबायचा प्रयन करत होती. तिचा हात पकडून मी तसाच आत घुसपार तोच बैजूने हातातली वस्तू बाहेर फेकली आपि परत दरवाजा बंद झाला.

तिने बाहेर एक बा आपि पटी टाकली होती. बा तर मी लगेच अळखली. तीच माझी आवडती लाल बा! जी बैज घालून गेली होती आपि परत केली नव्हती. पटी मात्र वैजूची होती. संक्रातीला वैजून मला भेट म्हणून बाथरुममध्ये ठेवलेली.... वाळून ताइपनी झालेली ती पटी मी नतर धुवून माझ्या बॉर्डरोबमध्ये ठेवली होती. वैजूची आठवण म्हपून! गप वा तर वैजूकडेच होती. ती वा अपि पटी मी हातात घेतली तसं माझ्या लक्षात आलं की ब्रा घामाने थोडीशी मिजली अहे... ह्याचा अर्थ... ह्याचा अर्थ ती बा वैजूने आत्ताच तिच्या छातीवरून उतरवली असावी! मला घालायला लावण्यासाठी!!

बैजूच्या घामाचा वास लामधून घेताना मी अजून एक्साईट झालो. कसलाही विचार न करता मी फटाफट माझे सगळे कपडे अखले आपि ती पटी चढवली. पप वा अंगात घालून हात मागे नेऊन हूक लावप मला जमेना. दोन-तीन वेळा प्रयत्न केल्यावर मी तो नाद सोडला. बा अंगातून काढून तिचा हूक लावून घेतला आपि मग टी-शर्टसारखी बा टोक्यातून घातली. हाताने ब्राचे स्ट्रेप्स आपि कप्स ऍडजस्ट करून मी तयार झाला.

ब्राचे कप्स सपाट होऊन माझ्या छातीवर हवा गेलेल्या फुग्यासारखे मलूल पडले होते. ते बघताना मला एक अयडीया सुचली बाहेर जाऊन मी बैजूने येताना सोक्त आपलेली भाजीची पिशवी चेक केली. अपेक्षेप्रमाणेच केळी, संत्री वगैरे फळ पिशवीत होतीच. त्यातली दोन संत्री उचलून मी ब्रामध्ये कोक्ली. आता जरा माझी छाती भरल्यासारखी दिसत होती. अर्थात बैजूच्या आंब्याची सर माझ्या सत्र्याना नव्हतीच... मरू दे ना ही सत्री... आपप लवकर आत जाव... नि बैजूचे 'अ' आहेत ना..!

मी परत केडरूमचा दरवजा ठोकला. "घातलेस का रे?" बैजूने दरवाजा किलकिला केला.
"हो..." म्हपत मी दरवाजा ढकलून आत गेलो. नवीन ब्रा-पटीमधली वैजू बघायला आतूर झालेल्या माझ्या डोळ्यांना दिसली.... अंगावर एक टॉप घातलेली आणि कंबरेला टॉवल लपेटलेली बैजू!

"हे काय?" तू बा-पटी घालणार होतीस ना?" मी वैतागून बोललो. पण बैजूचं माझ्याकडे लक्ष नव्हतं. ती माझ्याकडे डोळे विस्फारून बघत होती. ती काय बघते आहे... मी कोपत्या अवतारात आहे... है लक्षात येताच मला एक क्षप भयंकर लाजल्यासारखं झालं. दुसऱ्याच क्षणी बैजू हसायला लागली. माझ्या भोवती फिरत.. मला सर्व बाजूनी बघत बैजू हसत गहिली. काही सेकंदांनी माझी लाज गेली. काही का असेना... बैजू परत स्टूडिअन आली होती... मला ब पटीत बघून का होईना... हसते आहे... मी त्यातच खूष झालो.

एखाद्या मॉडेलने स्वत:ला रॅम्पवर प्रेझेंट करावं तसं मी वैजूच्या पुढे चालू लागलो. मुद्यमहून ठुमकत... जमेल तशी कबर लचकवत! तसं कैजू अजून हसू लागली. तिच्यासमोर येत मी दोन्ही हात बा बर नेले अणि एखाद्या स्त्रीचे स्तन कुरवाळावे तसं ब्रामध्ये भरलेली संत्री बाहेरून कुरवाळली. तसं वैजू हसत हसन माझ्याजवळ आली. तिला जवळ ओढत मी तिचा टॉवेल खेचून लांब भिरकावला. टॉपचा गळा पकडून खेचला तस टॉपची प्रेस बटन्स नटातट उघङन गेली. अतली ब्रा उच्चडी करत! मी टॉप काढायचा प्रयन केला तसं बैजूने स्वतःहून टॉप काढून टाकला आपि माझ्यासमोर मान खाली घालून उभी राहिली.

माझी नजर बैजूच्या छातीवर गेली. ती अंडेड बा बैजूच्या गोऱ्यापान छातीला अगदी परफेक्ट बसली होती. जणू काही माप देऊन बनवून घेतली असावी अशी! बाचे कप्स वैजूच्या स्तनांना अवश्यक तेवढा आधार देत नोलत होते. वरच्या बाजूला ब्राची निळी करवती किनार तिच्या स्तनांच्या गो-या गुबगुबीत उभारावर एक निळसर रेषा उमटवत होते. बैजूने हलकेच नजर वर उचलली आपि माझी नजर कुठे आहे हे ताडून लाजून वळन तिने माझ्याकडे पाठ केली