घरातली मजा - अंकिता वहिनी

[rajsharma]

"ठिक आहे... तुम्ही बोला मी ऐकते आणि मला कारपेटवर पडलेले साफ करायचे आहे." वहिनी म्हणाली.
"अग सॉरी वहिनी... मी जरा जास्तच अत्याचार केले तुझ्यावर... तुला उलटी होईपर्यंत मी तुझ्या तोंडात कोंबले." मी वहिनीची माफी मागत होतो..
"बरं ठीक आहे... काहीच प्रॉब्लेम नाही... हो पण ह्यापुढे असे राक्षसासारखे करायचे नाही... माझ्या घश्यात अजुनही
खरखर होत आहे" माझ्या मान डोलवण्यावर वहिनी पुढे बोलु लागली, "मी ही तुमच्याबरोबर फार वाईट केले... सॉरी.. पण एक सांगु मला जेव्हापासुन सेक्सच्या गोष्टी कळु लागल्या तेव्हा पासुन माझी जबरदस्ती ईच्छा करण्याची होती... आणि आज माझी ती पुर्ण झाली... किती बरे वाटले मला!"
वहिनीला तिच्या मनाप्रमाणे सुख दिल्याचा मला अभिमान वाटत होता. वहिनी उभी राहीली व तिने गाऊन घातला मी देखील टि-शर्ट घातला व वहिनीशी गप्पा मारु लागलो. वहिनीने कारपेट व फ्लोअर स्वच्छ केले. मी माझ्या बेडरुममध्ये जाऊन वहिनीबद्दल विचार करता करता कधीतरी झोपलो...
यश...
३ महिन्यानंतर मी घरी आलो होतो. ह्या २-३ महिन्यात बरेचसे बदल घडले होते. म्हणतात काळ हा सर्व दुखा:चा अंत असतो. तसेच माझे झाले! आता रंजुताईचे एवढे दुःख वाटत नव्हते. जेव्हा जेव्हा मी घरी यायचो व रंजुताईसुध्दा आलेली असायची (असे क्वचितच घडायचे). तेव्हा ताईचा नुर पाहण्यासारखा होता. तिच्या वागणुकीत कधीच जाणवले नाही की तिने कधी तिच्या भावाबरोबर संग केला होता. ती बोलतांना कायम भावाशी बोलते असे वाटत होते.
जसे रंजुताई वागु शकत होती तसे मी का नाही राहु शकत? असा प्रश्न कायम पडायचा. म्हणुन मी तसा वागण्याचा प्रयत्न केला आणि त्यात सक्सेसफुल झालो. पण त्यात एक खंतही वाटत होती की अंकिताची काही चुक नसतांना तिला माझ्यामुळे प्रेम, शरिरसुखापासुन वंचित रहावे लागले. आताही पहा माझ्यामुळे करणचा साखरपुडा ३ दिवस लांबणीवर पडला. ज्यादिवशी साखरपुड्याची खरेदी केली त्यारात्री आई किती भरभरुन सांगत होती कि हे घेतले ते घेतले आणि मी करंटा सोन्यासारखी बायको असुन मी तिला लांब केले. अंकिताने कधीच मी का आलो नाही ह्याबद्दल विचारणा केली नाही.
पण मी कधी येणार ह्याची ती कायम चौकशी करायची. करणला कायम अंकिताबरोबर थांबायला सांगायचो, कारण कोणी उदास बसणे मला आवडत नव्हते. मला करणचा स्वभाव ठावुक नव्हता असे नव्हते. माझ्या लग्नातच तो अंकिताकडे कसे पहात होता हे मला कळले होते. करणच्या हातात असते तर त्याने अंकिताला तिथेच आडवे उभे झवले असते. पण अंकिताचा स्वभाव पहाता अंकिता त्याला जवळ करेल असे कधीच वाटत नव्हते. आणि जवळ जरी केले तरी त्याला जबाबदार मीच होतो.
माझ्या लग्नाला ९ महीने झाले पण त्या ९ महीन्यात किती वेळा मी अंकिताशी एका नव-याप्रमाणे प्रेमाने बोललो...

शुन्यवेळा. आणि जवळ घेतले ते ही रात्री ताई समजुनच. झोपेतच ताई बरोबर केलेली मस्ती आठवायची अन झोपेतच ताई समजुन अंकिताला जवळ करायचो. अंकिताने देखील त्या गोष्टीचा इश्यु केला नाही. तिच्या तोंडातुन आवाज निघेल तर बस. आई सर्वासमोर नाही पण एकट्यात मला कायम समजावयाची की बायकोच्या गरजा असतात त्या लांब राहुन पुर्ण होत नाही. तिच्या बोलण्याचा मतितार्थ समजायचा पण समजुन घेत नव्हतो.
पण आता सगळे बदलले आहे. डोक्यात मनात, तनात जे काळे ढग होते जे सगळे अश्रुवाटे दुर झाले होते. मी माझ्या पदाचा राजीनामा दिला पण सरांना (बाबांचे मित्र) सांगितले की प्लीज माझ्या घरच्यांना सांगु नका. त्यांना सरप्राईज द्यायचे आहे. सरांनी देखील माझा राजीनामा अॅक्सेप्ट केला पण त्यांनी एक जबाबदारीचे काम माझ्यावर टाकले त्यामुळे करणचा साखरपुडा ३ दिवस लांबणीवर टाकला. तसेही साखरपुडा पुढे ढकलणे अवघड नव्हते कारण साखरपुड्यात मोजकेच लोक येणार होते. माझ्याबरोबर सर पण येणार होते पण मी राजीनामा दिल्यामुळे सरांवर जबाबदारी वाढली आणि त्यामुळे त्यांना साखरपुड्यात येणे जमले नाही.
मी जेव्हा पहाटे ६ वाजता घरी आलो तर मेनदरवाजा उघडा होता. चुपचाप दरवाजाजवळ उभा राहुन आत पाहु लागलो तर गौरीचा आणि आई-बाबांचा बेडरुमचा दरवाजा बंद होता. किचन मधुन भांड्यांचा आवाज येत होता. अंकिताला आज मी ख-या अर्थाने माझी बनवणार हा विचार करुन चुपचाप किचनच्या बाहेर येवुन उभा राहीलो व मान वाकडी करुन आत पाहिले तर मला एक झटका बसला!!
अंकिता किचन-सिंकजवळ उभी राहुन भांडी हातात घेवुन उभी होती आणि करण तिला मागुन चिटकलेला होता. त्याचे दोन्ही हात अंकिताच्या बगले खालुन पुढे जावुन हालत होते. दिसत नव्हते पण तो अंकिताचे स्तन दाबत होता हे निश्चित होते. अंकिता त्याला तोंडाने नाही नको बोलत होती. पण कंबर हलवुन त्याच्या लंडावर स्वतःची गांड घासत होती आणि करण तिच्या गालावर किस करत होता.
आज मला पहिल्यांदा मनुष्य स्वभावाचा अंदाज आला! सख्ख्या बहिणीला करण बरोबर वाटुन घेतांना कधीच असुया जाणवली नाही आणि आज सख्ख्या बायकोला सख्ख्या भावाबरोबर पाहुन असुया वाटली! पण आता बोलुनही काहीच फायदा नव्हता. मी आल्या पावली मागे फिरलो व घरातुन बाहेर पडलो. बरोबरचे लगेज घेवुन मी लगेच बस स्टॅण्ड गाठले. तसेही छोटे शहर असल्याने कोणतीही बस लागलेली नव्हती. म्हणुन तिथल्या गलिच्छ बाकावर बसलो व मी काय करुन चुकलो याचा विचार करु लागलो.
मनात विचार आला कि परत सरांना फोन करुन राजीनामा मागे घ्यायला लावतो. आणि घरी फोन करुन सुटटी मिळाली नाही असे सांगतो. पण त्याने घडणार काय? सगळे दुखः माझ्याच वाटेला का? त्यातही अंकिताची काहीच चुक नाही. तिची वासना मला माहीत नव्हती असे नाही पण ती अशी करणला मिळेल असे वाटले नव्हते. कारण दोघांचे स्वभाव मला माहीत होते. करण मध्ये मुलगी पटवण्याचे धाडस नव्हते आणि अंकिता कोणाकडे वर तोंड करुन पाहिल अशी नव्हती. नक्कीच करणने अंकितावर बळजबरी करुन तिच्या वासनेला फाटा फोडला असेल. पण हे सगळे घडले माझ्यामुळे. त्यात करणचाही दोष नाही ना अंकिताचा.
बरं जर परत झुटी जॉईन केली तर हा प्रश्न सुटेल का? नाही. मग त्याने अजुन प्रॉब्लेम वाढेल. उद्या करणचे लग्न होईल. तेव्हा तो दोघींना कसे हॅन्डल करेल? नक्कीच नाही! कारण करणमध्ये अजुन तेवढी प्रगल्भता नव्हती. आणि

अंकिता व मधु कितीही सख्ख्या बहिणी असल्या तरीही त्या आता जावा होणार. जावाजावांचे कधीच लवकर पटत नाही, त्या सख्ख्या बहिणी असल्या तरी. करण आणि अंकिताचे संबध मधुला कळले तर ती माझ्यासारखी अॅडजस्ट करुन घेईल का? ते आताच समजणे अवघड होते. त्यामुळे मी एक विचार केला आणि परत घरचा रस्ता पकडला.
मी ७ वाजता घरी पोहचलो. आता चुपचाप न जाता गाजावाजा करत घरात गेलो. त्यामुळे करण किचनमधुन बाहेर आला. मला पाहताच तो माझ्याजवळ आला व त्याने मला मिठी मारली. पण त्याच्या चेह-यावर मी आल्याचे दुःख साफ दिसत होते. पण ते करण जाणवु देत नव्हता. त्याच्या मागोमाग अंकिता बाहेर आली, तिच्या चेह-यावर पण मी आल्याचे समाधान नव्हते. अंकिता जवळ आली, काही न बोलता माझे लगेज उचलले व सरळ बेडरुममध्ये निघुन गेली. माझा आवाज ऐकताच आई, बाबा व गौरी देखील आली. मग माझी सगळ्यांनी विचारपुस केली.

[rajsharma]

असेच थोड्या वेळाने करण व बाबा आवरून शॉपमध्ये गेले. मी सरळ नाश्ता केला व बेडरुममध्ये गेलो आणि आरामात झोपलो. दुपारी जेवणाची हाक आली. मी खाली आलो तर डायनिंग टेबलवर आई, गौरी आणि अंकिता होते. मी माझ्या जागेवर बसलो व जेवण सुरु केले. अंकिताच्या चेह-यावरची मी येण्यापुर्वीची खुषी गायब झाली होती. ती नेहमीप्रमाणे शांत बसुन जेवत होती. आई व गौरी मला नेहमीप्रमाणे बोलते करत होते. मी आईला नोकरी सोडल्याचे व परत आपले शॉप जॉईन करणार सांगितले. तर आश्चर्य म्हणजे सर्वात जास्त आनंद झाला तो अंकिताला! तिच्या डोळ्यात चमक होती जी आजपर्यंत मला कधीच दिसली नाही. आईने तर माझ्या गालाचा पापा घेत खुषी व्यक्त केली.
मी जेवण झाल्यावर बेडरुममध्ये येवुन बसलो. अर्धा तासाने अंकिता रुममध्ये आली. तिच्या चेह-यावर मी आल्याचे दुखः जावुन मी आता कायम तिच्याकडे राहणार याची खुषी होती. म्हणजे तिचे माझ्यावर प्रेम होते! फक्त मी नसल्याने तिने तिच्या शरीराची गरज भागवली होती. मी तिला माझ्याजवळ येवुन बसायला सांगितले. अंकिता मान खाली घालुन माझ्याशी अंतर ठेवुन बसली. मी आजपर्यंत अंकिताशी कोणत्याच विषयावर बोललो नव्हतो. मी कधीच तिच्याबरोबर जागे असतांना संग केला नव्हता.
मी विषय काढायचा म्हणुन विचारले, "अंकिता.. काय चालले तुझे... सगळे काही व्यवस्थीत आहे ना?... काही प्रॉब्लेम झाला नाही तुला?"
अंकिता तिच्या स्वभावानुसार हळू आवाजात उत्तर दिले, "नाही... सगळे ठिक आहे."
"ठिक म्हणजे चांगले नाही. असेच ना." मी
अंकिता न बोलता, मान खाली घालुन बसली होती. मी तिच्या शेजारी सरकलो व तिला चिटकुन बसलो. अंकिताला मी असे काही म्हणजे मी दिवसा तिच्याशी गप्पा मारेन किंवा तिला चिटकुन बसेल अशी अपेक्षा तिला नव्हती. त्यामुळे तिला थोडासा धक्का बसला याची जाणीव मला झाली. मी तिला स्पर्श जागे असतांना लग्नात केला आणि बाकी कायम झोपेत. पण मला आता सगळे व्यवस्थित करायचे होते.
"अंकिता... आय एम सॉरी!!" मी म्हणालो.



अंकिताने चेहरा वर केला तर तिच्या चेह-यावर काहीतरी अघटीत घडल्याचे भाव होते. तिने थरथरत्या आवाजात विचारले, "कशाबद्दल??"
"मी तुला सोडुन इतके दिवस तुझ्यापासुन लांब राहिल्याबद्दल... आणि तुला अंतर दिल्याबद्दल."
मी पण तिच्यापासुन का लांब राहिलो याचे उत्तर पण देणे गरजेचे, जरुरीचे आणि आवश्यक होते. नक्कीच करणने माझ्याबद्दल व ताईबद्दल अंकिताला सांगितले नसावे त्यामुळे तिला अंधारातच ठेवावे लागेल. अंकिताकडुन उत्तराची
अपेक्षा ठेवणे म्हणजे मुर्खपणा होता. पण तिला सगळे क्लिअर करणे महत्वाचे होते...
"कॉलेजमध्ये असतांना माझे एका मुलीवर प्रेम होते... तिचेही माझ्यावर प्रेम होते असे ती दाखवायची... तिचे व माझे शारीरीक पातळीपर्यंत संबध होते... आम्ही प्रेमाच्या आणाभाका सुध्दा घेतल्या.. पण ह्या प्रकरणाची खबर घरी कोणालाच नव्हती... तसेही घरुन विरोध झाला नसता... ताईचे लग्न झाल्यावर सगळ घरच्यांना सांगणार होतो. पण त्या आधी तिने एका श्रीमंत व्यक्तीबरोबर लग्न केले व मला फसवले.. त्यामूळे माझा प्रेमावरचा विश्वास उडाला होता...
आणि त्याच कारणाने मी तुझ्यापासुन दुर राहण्याचा निर्णय केला."
असे खोटे बोलण्याशिवाय काही पर्याय नव्हता. ते ऐकून अंकिताच्या चेह-यावर आश्चर्याचे भाव होते. मी पुढे बोलू लागलो,
"तिने जर मला सरळ सांगितले असते की मला फक्त शारिरीक गरज माझ्याकडुन भागवायची होती तर मी एखादेवेळी एवढा तिच्याबद्दल सिरिअस झालो नसतो... पण तिने माझा विश्वासघात केला... आणि मला विश्वासघाताची फार चीड
आहे. त्यामुळे मी तिच्या लग्नाच्या आधी तिच्या दोन कानाखाली मारल्या."
विश्वासघाताचे ऐकुन अंकिताच्या चेह-यावर भय पसरले होते. तिच्या तोंडातुन आवाज निघत नव्हता म्हणुन मी माझे
बोलणे सुरु ठेवले,
"त्यामुळे मी तुझ्यापासुन दुर झालो... हो पण मी तुझ्यावर अन्याय करतो हे मला झोपेत कळत होते... त्यामुळे कधीकधी मी तुझ्याबरोबर झोपेतच संग करत होतो... आणि लग्नानंतर मी तुझ्याशिवाय दुस-या कोणत्याही स्त्रीला जवळ केले नाही." मग मी अंकिताचा हात हातात घेतला, "आय अॅम रिअली सॉरी, अंकिता!!"
अंकिताच्या डोळ्यात अश्रु होते. मला माहीत होते की तिला काहीतरी बोलायचे आहे. पण मी काढलेल्या विश्वासघात शब्दामुळे तिची बोलती बंद झाली होती. तरीही मी तिला अधिक काहीही न सांगता तिला जवळ केले व तिच्या गालावर ओठ टेकवले. तिच्या गालावरील अश्रु माझ्या ओठांनी साफ केले. पण अंकिताचे अश्रु काही संपत नव्हते. तिच्या तोंडातुन आवाज मात्र येत नव्हता.

अंकिताचा स्वभाव जाणता ती काहीच बोलणार नाही, ह्याचा मला अंदाज होता. त्यामुळे मीच विचारले, "काय झाले अंकिता?... मी तुला हे सगळे लग्नाच्या आधीच सांगायला हवे होते पण... ते जमले नाही... तरीही मी तुझी माफी मागतो... मी काही चुकलो असेल तर माफ कर!"
अंकिताने डोके हलवुन नाहीचा इशारा केला. मी परत बोललो," काही प्रॉब्लेम झाला का?"
आता मी हळुहळु तिला पडलेल्या प्रश्नावर बोट ठेवत होतो. अंकिता अजुनही अश्रु गाळत होती. मला माहीत होते की तिला करण व तिच्या संबंधाबद्दल सगळे सांगायचे होते पण ते तिला सांगता येत नव्हते. मग मीच तो प्रश्न विचारुन तिला त्याचे उत्तर देणार होतो,
"अंकिता... रडणे थांबव... मी तुला काही प्रश्न विचारतो त्याचे उत्तर दे..."
तिने हाताने गाल पुसले व मान हलवुन होकार दिला.
"बर सांग, मी किती वाजता आलो?... आज सकाळी..." तिच्या चेहे-याकडे पाहात म्हटले.
"सकाळी ७ वाजता." अंकिताने उत्तर दिले.
"बरं... मी म्हटले की मी सकाळी ७ वाजता नाहीतर पहाटे ६ वाजता आलो... तर तुला काय वाटेल?"
ते ऐकताच अंकिता चमकली आणि तिच्या चेह-यावर भय दिसु लागले... तिला मी पुढचा धक्का दिला!
"मी तुला आणि करणला सकाळी ६ वाजता किचनमध्ये भांडी धुतांना पाहिले..."
अंकिताच्या चेह-यावरचा रंग उडाला! ती भितीने थरथरायला लागली... आता अंकिताला सांभाळणे गरजेचे होते!
"हे बघ, तुमचे कधीपासुन चालु आहे याच्याशी मला काही घेणे देणे नाही... पण तुला एक सांगु, तु जे केले ते योग्यच होते.. मला भुक लागत नाही म्हणून तु सुध्दा उपाशी रहावे ह्या गोष्टीला काहीच अर्थ नाही आहे."
अंकिताच्या चेह-यावर पुन्हा शॉक बसल्याचे भाव उमटले! नक्कीच तिने माझ्या अश्या बोलण्याचा विचार केला नसेल, पण तिला त्या शॉक मधुन बाहेर काढण्यासाठी मी पुढे म्हणालो,
"तुझी व करणची इच्छा असेल तर... तुम्ही हे रिलेशन पुढे सुरु ठेवु शकता... मला काहीच ऑबजेक्शन नाही."
बस.... अंकिता जागेवरुन उठली अन माझ्या पायावर लोटांगण घातले. माझ्या चरणाना तिने अश्रुनी अभिषेक केला. ती काहीच बोलत नव्हती. पण तिच्या डोक्यावरुन एक ओझे कमी झाले याचे समाधान नक्कीच होते. मी तिला मिठीत घेतले व विचार करु लागलो.
एक तर तिला रंजुताईबद्दल न सांगता इतर व्यक्तिबद्दल सांगितले त्यामुळे माझी इज्जत तिच्या नजरेत वाढली! आणि
रंजुताई सुध्दा सेफ झाली. दुसरे तिला करण बरोबर झोपण्याची परवानगी दिली कारण करण फार उतावळा आहे. तिने माझ्या सांगण्यावरुन करणला थांबवले तर तो तिला ताईबद्दल सांगायला कमी करणार नाही. आणि त्यात मला आता सगळे पहिल्यासारखे एंजॉय करायचे आहे. त्यामुळे करणला सामील करणे गरजेचे आहे. अंकिताला करणची किती सवय झाली आहे ते माहीत नाही. कारण जर अंकिताला सवय झाली असेल तर मी एकटा तिला कमी पडेल कारण करणचा स्टॅमिना मला चांगलाच माहीत होता.

माझा मीच मला ग्रेट समजायला लागलो! मी सगळ मनासारखे केले... एका दगडात मी अनेक पक्षी मारले!

मस्त अंकिताला बेडवर नेले आणि तिच्याबरोबर ती दुपार एंजॉय केली. पहिल्यांदा अंकिताला उजेडात नागडी पाहिली, तेव्हा कळले कि रंजुताई पेक्षा अंकिता कमी नाही. अंकिताने देखील मनमुराद सेक्सचा आंनद घेतला. तिच्या चेह-यावरचे सुख पाहुन मी वाया घालवलेल्या नऊ महिन्याबद्दल स्वतःला शिव्या दिल्या.

फार दिवस झाले मला गांड मारुन घेवुन त्यामुळे आज रात्रीच 'करणबरोबर' थिसम करण्याचा विचार पक्का केला....

लवकरच करणला हाताशी धरुन 'गौरीला देखील सामील करायचे आहे...

आणि करणचे लग्न झाल्यावर 'मधु' तर आहेच.....

कारण मी आहे "पक्का झवाडा"...

समाप्त.

[SATISH]

मस्त खुप छान कथा भाऊ मजा आली छान शेवट केलात

[jay]

[adeswal]

lovely