मी पाहिलेला प्रथम संभोग

[josef]

मी पाहिलेला प्रथम संभोग
लेखिका नेहा

एक खास नोट-
एका स्त्री च्या दृष्टीतुन कथा लिहिण्याचे आव्हान मला अनेकांनी दिले. आणी हे माझ्यासाठी आव्हान नव्हते. तरी मी ते स्विकारले. अनेकांनी संभोग रंगवण्याबद्दल सुद्ध विचारले आणी त्याचे क्लॅरीफीकेशन मी माझ्या मेल मधुन दिले आहे. "तो मी नव्हेच" हे सिद्ध करायला मला ही कथा तुम्हां वाचकांना पुढे सादर करत आहे. हा विषय ही माझ्या सत्य घटनांवरुन घेतला आहे. तेव्हा त्या बद्दलचे मत दुमत असु शकते. तसच प्रतिक्रिया देणे हे मी महत्वाचे समजते. मी सुद्ध उशीरा प्रतिक्रिया देते पण प्रतिक्रिया नक्की देते.

तेव्हा मी बारावीला होते. एका शाळेत होते जेथे वारावीपर्यंत शिकणाची सोय होती. त्यावेळी शाळेमधु मधुन यायला मला उशीर झाला. शाळा फक्त मुलींचेच होते त्यामुळे त्या वेळी मुलांबरोबर फिरताना पाहीले असे दृष्य फार कमी दिसायचे. आपण बरे आणी आपले काम बरे. ही त्या वेळची परिस्थीती होती. डोक खाली करुन आणी डोळे रस्ताकडे ठेऊन जाण्याचे दिवस होते ते घर ते शाळा आणी शाळा ते घर बाकी कुठे जायचे नाही कुणा अनोळखी व्यक्ती बरोबर बोलायचे नाही. घरी पाहुणे आल्यास जास्त बडबड करायची नाही. थोडसच बोलायच असे घरचे कडक नियम होते.

त्या वेळी टिकी हे प्रकरण जरा नविनच होते. जास्त लोक रेडिओ ऐकायचे. आणी त्याच्यातच समाधान मानायचे. त्यावेळी आम्ही नुकतेच पुण्यात स्थाईक झालो होतो. घरची परिस्थीती आम आदमी प्रमाणेच महिन्याला तोच तो नोर्मल पगार त्याच्यातच महिना चालवायचा. सगळ्यांना अॅडजेस्ट करून घ्यायचे दिवस होते. आत्ता सारखे
एक बंगला एक मोटर असे नव्हते. आणी त्या वेळी मला भाऊ सुद्धा नव्हता त्या वेळची ही गोष्ट.

त्या वेळी "सातच्या आत घरात" हिच पद्धत होती. त्यामुळे सात नंतर येणारी मुलगी, बाई कोणाशी लफडे तर नाही ना अशा नजरेने लोक तिला बघायचे.

खर तर मला त्या वेळी यायला उशीर म्हणजे पावणे सात वाजले घरी बाबा अजुन आले नव्हते. आई माझी वाटच बघत होती. आल्या आल्या
"कुठे होतीस ग? इतका उशीर?

हो ग काय करणार? क्लास थोडा जास्त वेळ चालला. उद्यापासून येईन मी वेळेवर हे खरे उत्तर देऊन सुद्धा आई मला शंकेच्या नजरेने बघायला लागली.

"आई मी थोडा वेळ झोपते आज खुपच दमले ए

"का? ग तब्येत तरी बरी आहे ना? तुझी. चल हात पाय धुऊन घे खायला करते काहीतरी खा मग झोप.

"नको ना आई काल बर-याच वेळ अभ्यास चालला होता. तासात उठते मी.

त्या वेळि ख-या अर्थी अभ्यास एके अभ्यासच होता. अभ्यास झाल्यासच जेवण असे कडक नियम होते.

"ठीक आहे झोप. हे आल्यावर उठवते तुला.

मला किती वेळ झोप लागली माहीती नाही पण मी उठले तेव्हा सव्वा नऊ वाजले होते. गावांना येऊन तास झाला होता आणी दोघे जमीनीवर बसून रेडिओ ऐकत होते बहुतेक जेवणाला वेळ होता. किंवा दोघांचे जेवण झाले होते. आमच्या कडे तिनच खोल्या होत्या एक हॉल दुसरे स्वयंपाकघर आणी तिसरी एकच मोठी खोली. त्या खोलीतच आम्ही तिघे झोपत असु.
जोरजोरात ओरडण्याचा आवाज ऐकुन मला काहीतरी झाले आहे ह्याची चाहुल लागली. त्या वेळी आई-वडिलांचा खुप वचक होता. आमच्या खोलीला दार वजा एक पडदा होता. म्हटले तर एक फळी. दाराच्या आकाराची. बाहेरून आत कोणी एकदम पाहू नये या करता. आत्ता सारखे एकदम कोणी आई-वडिलांसमोर जात नसु आधी ते दोघे काय करतायत याचा आढावा घेऊन मगच जात असु.
मी उठले तेव्हा शाळेसारख्या ड्रेस मधे होते. आत्ताच्या गाऊन सारखा दिसणारा ड्रेस घरीच आईने शिवला होता. तिच्या जुन्या साड्यांचा. त्या ही वेळी निकर आतली वा ह्याला खुप महत्वाचे मानले जायचे. काहीही झाले तरी चालेल पण ह्या दोन गोष्टी अंगात कायम घालायच्याच मग तो उन्हाळा असो, पावसाळा असो वा थंडी असो ह्या दोन गोष्टी अंगात पाहीजेच असा नियमच आमच्या घरचा होता.

तर दरवाज्याकडे दोघांची तोंडे होती. म्हणजे जग साईडला दारातुन हॉलमधे पाहिल्यास सहजा सहजी आपल्याला कोणी पाहतय याची जरासुद्धा कल्पना येत नसे. माझ्या म्हणजे जनरल खोलीतून मला दोघे आरामात वसलेले आणी रेडिओच्या गाण्यांचा आस्वाद घेत एकमेकांना हसत हसत टाळ्या मारण्याचा उद्योग चालु होता. मी तर त्यांच्या दृष्टीने अजुन झोपलेलीच होते. त्यामुळेच ते दोघे तसे बेफिकीरच होते.

आत्ता जावे का? जन्ऱ्या वेळाने जावे ? याच विचारात असताना
"अहो सोडा ना काय करताय. घरी नेहा आहे म्हटल.

मग असु दे झोपली तर आहे ना? वासऽ तिच्या करता आता एक भाऊ पाहिजे म्हणतो मी.

इश्शऽऽ काहीतरीच काय? चला सोडा मला. सोडा म्हणते ना मी.

आई आपला पदर वावांच्या हातातुन सोडवत म्हणाली.

"अग अस काय करतेस. लेक सासरी जाईलच ना कधीतरी! तेव्हा तरी म्हातारपणाची काठी म्हणून मुलगा पाहीजे ना!

"अहो हो. पण.......

आत्ता आत्ता कुठे जरा नेहा वयात येतीय थोडी मोठी झाल्यावर बघु.

[josef]

"अग अस काय करतेस. ये ना तु आहेस ना माझी लाडाची? मग ये जवळ अशी दुर का बसतेस जग एक तरी काय मस्त गाणे लागले आहे.

त्या वेळी प्रणयाचे गाणे म्हणुन "आली हसत पहिली रात उजळत प्राणांची फुलवात" हे होते. आणी हे गाणे नेमके त्यांच्या प्रणयाच्या वेळिसच लागले होते.

"इश्श्शऽऽऽऽवार्ड काय तुम्ही तरी बंद करा ना रेडिओ.

"काय ग आपली गत हसतच आलि होती ना? बाबा खळवळुन हसत म्हणाले.

"चला चावट कुठले. मला जाऊ दे जरा. खुप काम पडलीत जरा उरकुन घेते.

"अग थांब ग. काम काय? होणारच ग. जग आपल सुद्धा काम करू या म्हणतो.

"नको ना सोडा मला नेहा कधीही उठेल. ती ने पाहिल्यावर नस्ती आफत ओढायची.

"थांब मी पाहून येतो. उटली असेल तर नंतर कधीतरी करु या.

बाबा खोलीत येणार अस ऐकल्यावरच मी खाली पांघरुण घालून केलेल्या गादिवर मगाशी झोपल्यासारखी पडले. मला जर आत्ता कुणी पाहीले असते तर अजुन नेहा झोपलीच आहे असेच वाटले असते निदान मला तरी ह्या वेळी असे पडण्यातच ठिक वाटले.

"नेहा 35555 एक नेहा चल ऊठऽऽ जेवण करुन मग झोप चल ऊठ आता अशी वात्रांची हाक ऐकल्यावर सुद्धा मी काही हालचाल न करता डोळे मिटुन पडुन राहीले.

अशी एक दोनदा हाक मारल्यावर सुद्धा मी उठेना म्हणुन बाबांनी माझा नाद सोडुन मगासारखे दार वजा फळी लावुन परत हॉल मधे गेल्याची चाहुल लागली.

आता सर्व ठीक आहे. अस वाटुन मी परत दाराजवळ गेले. बाबा आईच्या कानात काहीतरी सांगत होते. काय ते नाही माहिती पण ते ऐकुन आई जोरजोरात हसत होती. त्यावरुन बाबांनी आईला काहीतरी चावट किस्सा सांगितला असावा असा अंदाज घेतला.

दरवाज्याला कान आणी हॉल कडे डोळे ठेवुन मी बघु लागले. आणी थोडीफार खुसफुस ऐकु आली.

"माझा स्टोव्ह भरला बघ. अस उपयोगाच नाही. स्टोव्ह रिकामा ठेवण्यातच तत्र्येत चांगली राहते.

"काहीतरीच काय? चला सोडा मला. तुमचा स्टोव्ह नंतर रिकामा करते. आधी सांगा नेहा झोपली आहे ना? इतक्यात तर ऊठायची नाही ना? तशी ती दमली होती शाळेतुन आल्यावर तेव्हाच मला तुमचा "स्टोव्ह" रिकामा करावा लागणार याचा अंदाज आला होता. तुमचा "स्टोव्ह" च्या जवळ जायचे म्हणजे भाजायची भिती जास्त.

"नाही ग माझ्या "स्टोव्ह" मधे पांढर रॉकेल आहे ते तुझ्या पिंपात घालुन तुला थंडच करेल. येथे भाजायची नाही पण रॉकेल ने भिजायची भिती आहे.

मला न समजेल अशा प्रकारचे "डबल मिनींग" संवाद दोघात चालु होते.

कधीतरी मैत्रीणीच्या तोंडुन काही बाही ऐकले तेवढेच तेव्हा तर असले बोलणे म्हणजे महापापच होते म्हणायचे. निदान मुलांसमोर तरी.

"तुमचे रॉकेल पिऊन सुद्ध बरेच दिवस झाले. माझे पिंप ही आता काठोकाठ भरले आहे. काल मी ते तुम्हांला सांगणारच होते. पण नेहा असल्याने मला जास्त काही बोलता आले नाही.

"अग मग "रॉकेल पुर्ण भरले आहे तरी आणुन ठेवायला हवय" अस तरी सांगायच ना! मी समजलो असतो.

"कधी सांगणार? नेहा सतत खोलीत, तुम्ही आपल्या कामात, जर समजा वेळ मिळालाच तर काही ना काही निघतच होत. आता तरी रॉकेल मिळणार का?

हो हो का नाही? आधी अशी जवळ तर ये.

बावांनी बसल्या जागी आईला मिठी मारुन तिच्या पाठीवरून हात फिरवु लागले. मला हे सर्व नविनच होत पण माझ्या हृदयाचे ठोके जोरजोरात होऊ लागले. आपण हे पाहतोय ते चुक का बरोबर हे सुद्धा त्या वेळी कळत नव्हते. घसा सुकल्या सारखा झाला होता आणी पायात काही त्राण नावाची गोष्ट जग सुद्धा राहीली नव्हती. पाय जय लटपटल्यासारखे झाले होते. तरी माझी नजर त्या दोघांवरून हटत नव्हती. आता बास जे झाले ते झाले झोपुया आता
असा विचार मनात येऊन सुद्धा माझे पाय त्या जागेवरून निघता निघत नव्हते.

तेवढ्यात बाबांनी ऊठुन रेडिओ चा आवाज थोडा मोठा केला. निदान शेजाऱ्याला ऐकु जाऊ नये म्हणुन. त्याच्यामुळे मला सुद्धा त्या दोघांचे बोलणे ऐकु येत नव्हते. पण मुक्या चित्रपटासारखे फक्त दृष्य दिसत होते.

मला माझ्या जांघेत काहीतरी ओले लागले म्हणुन गाऊन टाईप सलवार वरुनच काय ते बघु लागले. त्या वेळी मला पहिल्यांदाच भिती वाटली. खास करुन आईची. वाटले आता मला थोपटणार
"गथडे एवढी घोडि झालीस तरी पांघरुणात लघवी करतेस55555 पोटात एरंडेलाचे तेल घे. नाहीतर ह्यांना सांगुन वैद्याकडे जाऊन ये3355 काय वार्ड पोरगी म्हणायची हीऽऽऽऽऽ अग जंत झालेत तुझ्या पोटात काही कळते का? काय ग एऽऽऽऽऽ ठोंबेऽऽ - काही क्षण मला आईचा असाच आवाज ऐकल्याचा भास झाला.

म्हणुन मी परत हॉल मधे बघायला लागले. तर आई आणि वावा मस्त रंगात आले होते.

बाबांनी आईचा पदर काढला होता आणी तिच्या स्तनांवरून हात फिरवत फिरवत हळुच दाबत होते. आईसुद्धा डोळे बंद करुन वर छताकडे बघत होती. आई बाबांच्या केसांवरून हात फिरवत आपल्याला आवडतय अस सांगत होती. आईच्या तोंडातून 55555555ऽऽऽऽऽ असे आवाज येत होते.

[josef]

जरा वेगळेपण म्हणुन वावांनी आपले मधले बोट आईच्या ओठांवरून फिरवत आत तोंडात घालत होते. हे पाहुन मला जोरात लघवी झाल्यासारखे वाटु लागले. आता आपले काही खरे नाही. मला लघवी झाली तरी बाहेरून बघितल्यास काहीच झाले नाही. असे वाटत होते. पण माझी निकर मात्र ओलीचिंब झाली होती. त्या वेळी "गुप्तांगाला" स्पर्ष करणे म्हणजे वाईटच मानत होते. तरी कधी अंघोळीला बसल्यावर वैगेरे चुकुन हात वेगेरे लावत असे त्या वेळी वेगळीच पण गंमत वाटत होती.

त्या वेळी आम्ही तांत्र्याच्या वंशातले पाणी तापवत असू. त्यातून येणारी राख नारळाच्या शेंड्या जास्त करुन तीच सावण म्हणुन वापरायला कुठलाच कमीपणा वाटत नव्हता. एव्हांना तोच त्या वेळचा सावण समजला जात असे. ती लावताना वैगेरे बर वाटायच माझी थोडी खरखरीत थोडक्यात काखेसारखी खरखरीत योनी होती माझी. हलकीशी उभी चिर असलेली आणी थोडा तांबुस रंग आणी थोडा ग्रेड़श कलर असल्यासारखी माझी योनी दिसत होती.

माझे वय जरा कोवळेच असल्याने त्यावर अगदी बारिक लव सुद्धा होती. तेव्हा मुलींना केस उगवायला सुरुवात झाली की शाळा बंद होत असे आणी घरीच वसुन घरचे काम, घरचा स्वयंपाक वैगेरे शिकावे लागत होते. पण मी तरी थोड़ी नशिबवान होते कारण माझी शाळा अजुन तरी बंद झाली नव्हती. माझ्या स्तनांची वाढ अजून व्हायची होती. पण तरी अर्ध्या नारळाच्या वाटीसारखे दिसणारे माझे स्तन तेव्हा खुप जास्त वाढीचे मानले जायचे. ते ही त्या वेळी मुलगी वयात आल्याच लक्षण म्हणुनच असायचे.

साधारण अशी मुलगी पाहिल्यावर घरातले वडीलधारे म्हणायचे "कळल का? आली वर का आपले मुलगी वयात आता छानसा मुलगा बघुन हात पिवळे करून टाकू. काय ?

असो तर गुप्तांगाला हात लावताना कुणी पाहीलेच तर हाताला चटके मिळत होते. वाथरुम, संडास तर कॉमनच पण ते ही चाळीचे. दरवाजा असा नाही पण तरी बाई माणसाला लाज म्हणुन कडी असलेला असा होता. पहाटे ५ ते ९ पुरुष मंडळींना बाथरूम संडास च्या जवळ फिरकायला तशी मनाई होती. तरीही आजच्या सारखी टार्गट मुले काहीना काही कारणाने वाथरूम च्या जवळ यायचा प्रयत्न करायची नाही म्हणायला दोन संडास आणी दोन वाथरुम होते दोषांच्या एका साईडच्या भिंतींना जाळी असलेली अशी फरशी टाईप होती.

ती ही भिंतींच्या साईडला असल्याने फारसे लक्ष नसायचे थोडा पत्रा टाईप होता त्याला लावलेला. मागुन टार्गट मुले येउन बघायची त्याच्यातून जेवढे दिसेल तेवढे दिसेल या विचारातुन पहात असावेत. साधारण दोन तीन मिनीटात अंघोळ उरकुन आम्ही वायका बाहेर येत असु. कमरेला पदर आणी अंगात काचोळी घालून.


आई ही बाबांच्या गालाचा गालगुच्चा घेत कानाच्या पाळीला नखाने टोचत होती. वावा सुद्धा या तिच्या प्रकाराचा आनंद म्हणून डोळे मिटले होते. त्या वेळी टि.व्ही नसल्याने साधारण दहा, साडे दहाला सर्व सामसुम होत असे. अशा वेळिसच असे सर्व करावे लागत होते. त्या वेळी विज नसायचीच पण तेलाचे दिवे होते त्यात जे दिसायचं तेच आणी तेवढेच.

बावांनी आईचा डावा स्तन धरत उजव्या स्तनाला चिमटे काढायचा वेगळाच प्रकार सुरु केला. नंतर बाबांनी पाठीमागे हात घालून चोळीची गाठ सोडली. तेव्हा आत्ताच्या साऊथच्या सुपरहॉट असणाऱ्या गुबीत कान (नाव बदलले) सारखेच दिसणारे पण उठावदार स्तन बाहेर कोंडलेला पक्षी जसा बाहेर पडतो त्या प्रमाणे वाहेर पडले. मग हळुहळु तिच्या त्या स्तनांना दाबत तिच्या बोंड्यांना दाबत दुसऱ्या स्तनांचेही तसे करणे चालु केले. तेव्हा माझ्या चड्डीत माझ्या नकळत हात गेला आणी नकळतच माझी पाणी सोडु लागलेली योनीला कुरवाळण्याचे काम मी करु लागले. तेव्हा बुळबुळीत म्हणजे साधारण शेंबडा सारखे माझ्या हाताला लागले.

अजुनही मी मनातुन फार घावरलेले होते. माझ्या शु चा रंग ही आता थोडा बदललेला होता. पण शु होताना मला अजुनच आत बोटं घालावित अस वाटु लागल. खास करुन तेव्हा जेव्हा माझ वोट माझ्या नाजुक दाण्याला स्पर्ष करत होत. पण आत जाताना आत काहीतरी अडकल्यासारख होत चिवट चिवट, भिंतीसारख त्याला बोटं लागताच थोडे दुखल्यासारखे व्हायचे. पण बोटांना वारिक छिद्रे लागत होती. थोड आणखीन आत दाबल्यास अजुन दुखायचे. आईला है सांगावे का? याचा प्रश्न ही मला त्या वेळी पडला होता. माझा अ सुद्धा वर खाली होत होता. त्या वेळी आता मी पडणार असे वाटत होते. आई आता मस्तीत आल्या सारखी वावांचा खादिचा बनियन काढायचा प्रयत्न करत होती. पण तो बाबांच्या घामामुळे अंगाला चिकटला होता. आणी निघता निघत नव्हता. मग आईने बाबांच्या पायजम्याच्या नाडीला हात घालुन नाडीची गाठ सोडवण्याचा प्रयत्न करु लागली आणी त्यात ती सफल ही झाली. आत आजच्या सारखे इलेस्टिकचे निकर्स नव्हते.

आतुन उघडेच होते. मग बाबांनी पुढाकार घेउन त्यांचा तो बनियन स्वता: काढला. आता वावा संपुर्ण उघडे होते. मी ही पहिल्यांदाच वावांना उघडे पहात होते. मग बाबांनी आईचा उरलेला ब्लाउज काढुन टाकला आई आता साडीत होती. तेव्हा नुकतीच आत्ता सारखी पाच मिटर साडी आली होती. ह्या आधी आई नेहमी नऊवारी साडीत असायची. काष्ठा असलेली जांघेतुन वर आलेली थोडक्यात धोतऱ्यासारखी तिचे ते साडी फेडतानाचे पाहून मला मजा आणी भिती दोन्ही वाटत होते. मजा म्हणजे असे मी पहिल्यांदाच बघत होते आणी भिती या करता की समजा जर बाबा आले तर मला ते रंगेहाथ पकड़ शकले असते म्हणुन.

माझी निकर आता पूर्ण ओलीचिंब होऊन अस्वस्थ होऊ लागले होते. आणी माझ्या बोटांचा वेग आपसुकच वाढला होता योनिच्या उभ्या चिरे वस्ती घासण्याचा. माझ्या स्तनांचा आकार ही एकदम वाढल्या सारखा वाटु लागला. माझे निपल्स कडक झाले होते आणी अरोलाचा एरिया खुपच सेंसेटिव्ह झाला होता.

मला माझ्या मांड्यावरुन पाण्याचे जणु ओघळ ओघळल्यासारखे जाणवु लागले. मी खुपच तापले होते. माझी जिभ सुद्ध कोरडी झाली होती. हवेत रात्रीचा गारवा थोड्या प्रमाणात जाणवत होता. तरी मला मात्र घाम फुटला होता. तो घाम माझ्या दुगंणात सुद्धा जाणवत होता. मला माझ्या दुगंणात नुकतेच वाढु लागलेल्या केसाची ही लाज वाटु लागली होती. मी ते केस अंघोळीच्या वेळेस आरामत धुवत होते. अर्थात ते सर्व चाळितल्या टार्गेट मुलांनी पाहिले असेल नसेल ते नाही माहीती.
मला आता तिथे धड उभे सुद्धा राहता येत नव्हते आणी बसावेसे सुद्धा वाटत नव्हते. अशी वेगळीच परिस्थीती होती ती. त्या वेळी परकर हा प्रकार सुद्धा नविन होता. तो आईने बरोबर बेंबीच्या समोर घातला होता. त्या वेळी वावांचा काय तो मला नंतर समजले पण त्याला लवडा म्हणतात असे कळले. तो ताठ झाला होता. त्याच्या खाली असलेल्या गोट्या थोड्या लहान झाल्या होत्या. त्याच्यावर असलेली सुपारी सारखी पण तांबुस कलरची सुपारी ताठ झाली होती. असावी कारण जेवढा प्रकाश होता त्याच्यात जे दिसले त्याच्या वरुन तरि बहुतेक तांबुसच बाबा आईच्या स्तनाला चावत होते. मधेच बोंड्या तोंडात घेउन अमऽऽऽऽऽअमऽऽऽऽ असे आवाज करत होते. मला आता राहवेना मी अंगातला गाऊन वजा शाळेतला ड्रेस काढुन टाकला. आता आईडी वावांच्या सामानाला हातात घेऊन हाताने वर खाली करत होती. वावांना त्याच्याने बरे वाटत होते. मग वाघाने आईच्या मांड्यापाशी खाजवायला सुरुवात केली. माह्यांपासून वर वर येत वावांचा हात आईच्या जांघ्यापर्यंत आला. मग आईने वावांच्या गोट्या घेऊन त्यांना कुरवाळायला सुरुवात केली. इकडे माझी अवस्था ही आता बेकाबु गाडीसारखी झाली होती.

[josef]

माझ्या अंगात आता फक्त ब्रा व निकर होती. व ती ही घामामुळे आणी उत्तजनेच्या पाण्यामुळे माझ्या अंगाला घट चिकटली होती. मी आता खाली वसुन दरवाज्याला असलेल्या अर्ध्या इंचाच्या भोकातुन बघु लागले. ती आईच्या हातातली बांगड्याची कणकण ऐकायला आणी दोघांचे उन्मादक आवाज ऐकायलासुद्धा मजा येत होती. मग वात्रांनी आईचा परकर काढुन टाकला आणी आता आईसुद्धा वा व निकर वर होती. तिचा तो अर्धवट उघडलेला ब्रा पाहुन मला कसतरीच झाल. पण तिच्या त्या निकरवरुन वावांचे हात एखाद्या जादुई छडीसारखे फिरत होते. आणी आता आईचे हात बाबांच्या छातिच्या बोंडाला ओढत होते. त्यामुळे त्यांचे ते छाती वरचे केस सुद्ध ओढले जात असावेत. बाबा आता हळु अग हळु अस म्हणत असतानाच आईने बाबांच्या नाकाला आणी कानाला हळु हळु चावा घ्यायला सुरुवात केली. आत्ताच्या मुड्स कंडोम च्या अॅड प्रमाणे. मग वावांनी आईच्या हातातल्या बांगड्या मला जाग येऊ नये म्हणून काढुन ठेवल्या.

मला तिच्या वांगचा काढण्याबद्दल नवल वाटले आणी त्यावेळी हे ही कळले नाही की आईने बांगड्या का काढल्या? त्या प्रकाशात आई खुप छान दिसत होती. वावासुद्धा आता फक्त बनियनवर होते तो ही काढायला वावांनी वेळ घालवला नाही. आता आई आणि बाबा ह्यांच्या मधे कामयुद्ध सुरु झाले होते. मग बाबांनी आईला पाठीवर झोपवले व तिच्या छातीवर वसुन काहीतरी करु लागले. माझ्याकडे बाबांची पाठ असल्याने मला ते काय करतायत हे दिसत नव्हते. पण बावांच्या कमरेवरून ते कुल्ले मागे पुढे करत असावेत असा माझा अंदाज होता.

तस केल्यानी काय होत? कुणाला जास्त मजा येते हे नाही माहीती पण नक्की आली तर मजाच येणार हे ही त्यांच्या वागण्या बोलण्या वरुन वाटले. मग मी माझ्या कोवळ्या योनिच्या पाकळ्यांना चिमटीत धरून वर खाली करण्याचा खेळ सुरु केला. त्याच्याने जास्तच शु व्हायला लागली अस वाटु लागल. माझी छाती ही हे सर्व सहन करत होती. अंगात त्राण असून नसल्यासारखा, डोळे एकटक पाहून डोळ्यांच्या कड्यांना पाणी आले होते. आणी माझ्या मांड्या योनीरसाने माखल्या होत्या.


नेमका त्या वेळी वाऱ्याचा एक हलकासा झोन कुठुन तरी आला आणी त्यातला एका कंदिलातली वात विझली. मला आता आणखिनच कमी दिसु लागले. खोलीत जेमतेम अजुन दोन तिन कंदील असावेत. मी आता आईच्या मांड्याकडे निरखुन पाहु लागले. आईच्या मांड्यावर भरपुर केस होते. तसेच तिच्या योनीवरही.

तिथे तिच्या योनीच्या पाण्यामुळे झालेले ओले केस कंदीलाच्या प्रकाशात खुपच वेगळे पण मादक दिसत होते. बाबांना होती तशी लांब पण उभी जागा आईच्या मांड्याच्या मधे नव्हती तिथे माझ्यासारखीच सपाट जागा होती. त्याच्या वरुन आईसुद्धा माझ्या सारखीच आहे तिला ही तशी जागा नाही हे पाहुन मला आनंदच झाला. कारण मला वाटायचे मी एकटीच अशी आहे जी वसुन लघवी करते की काय मी अजुन लहान असताना मला आई चाळीतल्या बाथरूम मधे घेऊन गेल्यावर माझ्या बरोबर आई ही तशीच बसायची पण ती का बसते ?, नीला खाली काय आहे? हे ही कळण्याचे वय नव्हते तेव्हा.

आता याचे कारण मला समजले होते. मी परत त्या दोघांकडे पाहु लागले. आता आईचे हात मागुन वावांच्या कुल्ल्याला जोरजोरात दावत होते. तिची ती दावलेली नखे सुद्धा त्या प्रकाशात मादक दिसत होती. दिसणारच ना। आईसुद्धा वावांच्या शरीर करता तहानलेली होती. तिला ही भावना असणार, हे सर्व मला आत्ता कळतय पण तेव्हा ती त्या वेळचा मोठ्यांचा खेळ असच मला वाटत होत. आणी हा खेळ खेळण्यातच मजा येते हा समज मी त्या वेळी करुन घेतला होता.

मग बाबा आईच्या छातीवरुन उठुन आईच्या मांडीवर बसले व तिथे बसून वाकुन आईची छाती तोंडात घेऊन चोखु लागले. मग एखाद्या लहान बाळाच्या डोक्यावरून जस हात फिरवतात तस आई बाबांच्या डोक्यावरून फिरवु लागली. मधेच मगासारखे कान ओढणे सुद्ध सुरु होते. वावांच्या गोट्या आईच्या मांडीवरुन फिरत होते. मग बहुतेक बाबांनी आईच्या बेंबीत जिभ घातली असावी. आईने मांझा अधिकच आवळुन घेतल्या. वावा जास्त वेळ वें वीपाशी थांबले नाहीत. ते एकदम आईच्या सपाट जागी आले म्हणजे आईच्या योनीभोवती आले. आणी तिथे जिभ लावुन आत्ताच्या लॉलीपॉप सारखे हलकस धरून ओढुन चोखु लागले. आई आता योनीला त्यांच्या तोंडात देण्याचा म्हणजे एका हाताने बावांचे डोके धरून स्वता:च्या योनीपुढे करण्याचा वेगळा प्रतत्न करु लागली.

आता मात्र माझ्या हृदयाची गती अधिकच वेगात होऊ लागली. मला त्या दोघांचा प्रणय पहावासा वाटत असला तरी माझ शरीर त्या करता राजी नव्हते. त्या वेळी वावांना काय वाटले कोणास ठाऊक पण बाबांनी एकदा माझ्या दाराकडे पाहीले. मी खोलीतला कंदील मालवला होता. त्यामुळे तसा अंधारच होता पण तरीही का कोण जाणे वावांनी मला पाहीले असे वाटले.

म्हणुन मी जरा परत पांघरुणात जाऊन मी झोपल्याचे नाटक केले. असाच काही वेळ गेला दाराच्या पलीकडुन सुद्धा
आता आवाज येत नव्हता तरी त्यांचे काय चालु आहे याची मला उत्सुकता लागली होती.

अजुन जरा वेळ गेल्यावर मी परत दाराकडे आले. आणी दाराच्या फटीतून पाहु लागले. वावांची पाठ दरवाज्याकडे होती. आईच्या फक्त मांड्या दिसत होत्या. बाबांचे पुर्ण कुल्ले मला साफ साफ दिसत होते. बाबा आता डिप स्टीक च्या पोझीशन मधे होते. कल्ले आत आणी बाहेर होतानाच दिसत होते.

अमऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽ असे आईचे आवाज येत होते.

"अहो करा ना लवकर नेहा उठेल आता इतक्यात तिला जर का असे दिसले तर?

"काही होत नाही. ती अजुन झोपलेलीच आहे मे स्वताः पाहुन आलोय. ती तासाशिवाय तरी उठणार नाही आत्ता साडे दहाच वाजत आलेत. अकरा साडे अकरा पर्यंत उठेल तू पर्यंत काही काळजी नाही.

"पण तरी होऽऽऽऽ नको ना आता बास झाले नेहा उठली नाही म्हणुन काय झाले तीला आता उठवायला पाहीजे.

"अग कशाला दमली असेल जग. पडु दे की !

"नाही हो सात वाजल्यापासुन झोपलीय ती. आता दहाचे अकरा वाजत आले तिला उठवायला पाहीजे म्हणते मी.

"अग मग थांब की आपले झाले की उठवुयात. होत आले माझे
"मग करा ना लवकर! मला ही असे पाय ठेवुन दुखायला लागलेत. शिवाय बऱ्याच दिवसांनी घेतल्यामुळे थोडा त्रास पण होतो आहे. खर तर पुन्हा कधीतरी करायला पाहीजे होत. आता सारखे धाकधुकीत नको.

"पण का ग झाले ना तुझे समाधान मग तर काय माझे ही होत आले. थांब थोडा वेळ. इतका वेळ थांबलीसच आहेस तर
"ठिकय. रसास्स नंतर थोडा वेळ आई आणी वावा असेच ऐकमेकांच्या अंगावर पडुन होते. दहा पंधरा मिनीटांनी बाबा उठले तेव्हा त्यांनी सर्व कंदील परत पहिल्यासारखे लावले होते. आणी आईला म्हणत होते "राहु दे असेच. निकर घालुन साडी घाल मग उठवूयात नेहाला वावांचा चेहरा आता दरवाज्याकडे होता. त्यांचा लवडा आता खजुरा सारखा बारीक आणी सुरुकतलेला वाटत होता. संपूर्ण खोली कंदीलाच्या प्रकाशानी भरून गेली होती. त्या वेळी माझी अवस्था पकडलेल्या जनावरासारखी झाली होती. एकदम तुफान आणी एकदम शांत. मग आईने पटापट कपडे करुन. बावांच्याकडे पाहीले गावांचा वनियन घालून झाला होता आणी आता ते पायजम्याचा नाद्याला वसवण्याचा प्रयत्न करत होते. तसेच दोन तीन मिनीटे गेल्यावर शेवटी एकदाचा पायजमा वसला.

आता मला लवकर परत पांघरुणात येऊन मगाशी झोपल्याचे नाटक चालु ठेवायचे होते आणी दोघे उठवायला आल्यावर मी जणू काही आत्ताच जागी झाली आहे असे दाखवायचे होते.

मी परत पण लवकरात लवकर कपडे करून पांघरुणात गेले. वावा आईला सांगत होते "खर तर आज आपल्या दोघांना काय झाले कुणास ठावुक पण जे झाले ते झाले जर नेहाला भाऊ मिळाला तर तेवढेच वर" "होऽना" आईनेही त्या वाक्याला दुजोरा दिला.

मी अजुन पांघरुणाच्या आत जागीच होते. मला माझ्या श्वासावर कंट्रोल करता येत नव्हते. तरीही जमेल तस नोर्मल श्वास घेण्याचा प्रयत्न करु लागले. ते दोघे आत आले आणी
"शोनी ऊठ आता वघ रात्रीचे अकरा वाजत आलेत चला जेवुन झोपा*

"शहाणी ग माझी शोनी ते "
अस म्हणत मला उठवले. '

दोघेही ऐकमेकांकडे चोरून पहात गालातल्या गालात हसत म्हणत होते. पण त्यांना काय माहीती? त्यांची शोनी जागी होती आणी त्यांचा "तो" खेळ पहात होती.

समाप्त