हमारी अधुरी कहानी...

Post Reply
User avatar
rajsharma
Super member
Posts: 15829
Joined: 10 Oct 2014 07:07

हमारी अधुरी कहानी...

Post by rajsharma »

हमारी अधुरी कहानी...

लेखिका - रेखा.
++++++++++++++++

"साहेब... प्रधानसाहेबांनी बलवलं जी..." कामात गुंग असलेल्या नरेनच्या कानावर शब्द पडले तशी त्याने मान वर केली. समोर ऑफिसचा प्युन राघब उभा होता. नेहमीसारखा तोंडात मावा (नागपुरी भाषेत.... खरीं) चघळत उभा होता.
"साल्या रच्या... तुला कितीदा सांगायचं खर्रा खाऊन माह्या समोर नाही यायचं म्हणून... साली नुसती त्या तंबाखूची वास... आणि काय म्हणतो बॉस?..." त्याच्या सवयीवर नरेनने झापत त्याला विचारले.
"आतं मले का मालूम जी... तुम्हीच पहा काय काम हाय तर?... आन तिले बी बलवलं..."
"कोण बे?..."
"अनि... ती... दोन टेबलाबाजुची..."
"अवंतिका?..."
"व्हय... जाबा लवकर... ती जाऊन पाच मिनिटं झाली... अन माह्या खवर असं बोलत नका जाऊ जी..." जाताजाता राघव म्हणाला.
"मग ऑफिसात खाऊन नाही फिरायचं अन माझ्याजबळ तर बिलकुल न्हायी..." म्हणत तो उभा झाला, तोबर राचब निघून गेला होता.

नरेन विचार करतच प्रधानसाहेबांच्या कॅबिनकडे जाऊ लागला. त्याच्या बरोबरीतल्या कलिग्जमध्ये नरेन तसा टॉप परफॉर्मर होता पण दोन वर्षांआधी अवंतिका आल्यापासून त्याचे बरेचशे प्रोजेक्ट्स तिला सोपवण्यात आले... आणि बहाणा दिला त्याच्यावरील ओव्हरबर्डनचा. ती यायच्या आधी सर्वात जास्त प्रोजेक्ट्स तो आणि त्याची टीम सांभाळायची पण आता खूप काही बदललं होतं... तशी त्याच्यापेक्षा ज्युनिअर होती पण तिला मिळत असलेल्या स्पेशल वागणुकीमुळे त्याला संतापसुद्धा यायचा... पण काय करणार?... आता नोकरी म्हटल्यावर सगळं आपल्या मनासारखं होत नाही ना... त्यातच मागच्या वर्षी त्याच्याऐवजी तिला प्रमोशन देऊन त्याच्या बरोबरीत आणलं होतं... आणि त्यामुळे तो जरा जास्तच व्यथित झाला होता.



प्रधानच्या आधी कुलकर्णी त्याचा बॉस होता. एका तर्हेने कुलकर्णीचा शिष्य म्हटलं तरी वावगं ठरणार नाही... कुलकर्णीच्या हाताखाली तो बरंच काही शिकला होता पण कंपनीने कुलकर्णीला दुसऱ्या ठिकाणी ट्रान्स्फर केले आणि त्यानंतर कुलकर्णीच्या जागी प्रधान आला. त्या गोष्टीला आता तीन वर्षे झाली होती. प्रधान आल्याचा दोन-तीन महिन्यातच त्याने नरेनच्या टीमचेसुद्धा इतर डिपार्टमेंटमध्ये ट्रान्सफर केले... नवीन अपाँच्ची नेटीच्या नावाखाली!!! ... हे सगळं होते ना होते तेच तो आल्यान्या आठ-दहा महिन्यात अतिकाने कंपनीत प्रवेश केला
होता.
अवंतिका आली त्याच्या दोन महिन्यातच नरेनचा ज्युनिअर रोहनला लो-परफॉर्मरच्या नावाखाली दुसरीकडे हकालपट्टी करण्यात आली. आता झुंज होती ती त्याच्यात आणि अतिकात. बाकी कलिग्ज आपापल्या कुवतीनुसार काम करायचे पण एखादे नवीन प्रोजेक्ट आले की ते या दोघांपैकी कोण्या एकाच्या हातातच पडायचे. त्यामुळे त्या दोघांत न दिसणारी स्पर्धा होतीच आणि प्रश्नानसाहेबांमुळे ती स्पर्धा त्याच्यासाठी थोडी कठीण झाली होती कारण प्रधानचा कल नेहमीच अवंतिकाकडे असायचा पण कामातील एक्सपर्टाईज नरेनकडे असल्याने प्रधानलासुद्धा बरेचदा विचार करूनच तो प्रोजेक्ट द्यावा लागायचा... पण इतकं असलं तरी अनंतिका त्याची एक नंबर पिटू होती. त्यामुळे त्यांच्या लेव्हलच्या बऱ्याचशा गोष्टी प्रधानपर्यंतसुद्धा पोहोचायच्या आणि त्यामुळे बरेचदा नरेनला व बाकीच्यांना त्याचे बोलणे ऐकाने लागायचे.
नरेनच्या कानावर आणखी एक उड़ती बातमी पोहोचली की कुलकर्णी व प्रधान सुरुवातीला एकाच कंपनीत होते आणि तेव्हापासून त्यांच्यात चढाओढ आहे... आणि बहुतेक कुलकर्णीवरचा राग तो आपल्यावर काढत असावा असे त्याला बरेचदा बाटायचे... पण ते केवळ त्याचे मत होते. पण काहीही का असेना?... त्यांच्यात एकूणच सगळं काही "ऑल-बेल" नव्हतंच. थोडा आऊट-स्पोकन असल्याने बरेचदा त्यांच्यात वादसुद्धा झाले होते आणि त्याचा बदला प्रधानाने त्याचे प्रमोशन डावलून घेतला होता. विचारात मग्न असतानाच तो प्रधान साहेबांच्या को बनजवळ पोहोचला आणि दारावर नॉक केलं.

"कम इन..." आतून प्रधान साहेबांचा आवाज आला तसा तो दार उघडत आत शिरला, "... या मिस्टर नरेन... टेक असीट.."
"थेंक यु सर..." म्हणत तो एका खुर्चीवर बसला आणि शेजारी बसलेल्या अतिकावर एक जळजळीत कटाक्ष टाकला.
"नरेन अँड अबंतिका... लिसन केयरफुली गाईंज..." दोघांकडे पाहत प्रधान बोलू लागले...
कॅबिनमध्ये बराच वेळ फक्त प्रधानच बोलत होते. अवंतिका आणि नरेन केवळ हो की नाही इतकंच काहीतरी बोलत होते नाही तर केवळ मान हलवत होते. तिघांची मिटिंग जवळपास पंचेचाळीस मिनिटे चालली. मुद्दा होता दिल्लीमध्ये संपन्न होणाला एक्झिबिशन बद्दल. आजकाल रियल इस्टेट इंडस्त्री मधील जीवघेण्या प्रतिस्पर्धेत स्वतःच्या कंपनीचे भवितव्य टिकवून ठेवणे म्हणजे खूप चॅलेंजिंग काम. दिल्ली व उत्तर भारतात कंपनीचे नाब पसरवण्यास हा खूप चांगला मोक्का होता आणि कंपनीने त्याची जबाबदारी प्रधानबर टाकली. प्रधानसमोर केवळ दोनच ऑप्शन होते... नरेन आणि अतिका.
[
नरेनच्या काबिलीयतबर त्याचा पूर्ण विश्वास होता पण मनापासून तो त्याला आवडत नव्हता... कारण... नरेनचा एक्स-बॉस कुलकर्णी आणि अवंतिका ते काम नीट करू शकणार नाही हेसुद्धा प्रधान ओळखून होता. म्हणून त्याने पूर्ण विचार करूनच त्या दोघांनाही दिल्लीला पाठवायचे ठरवले. त्या गोष्टीमुळे त्याचे दोन ध्येय साध्य होणार होते. एक तर अतिकामुळे त्याला सर्व गोष्टी ऑफिसात बसल्याबसल्या कळणार होत्या आणि दुसरं म्हणजे काही गडबड झाली तर सर्व खापर नरेनच्या डोक्यावर फोडून त्याला बाहेरचा मार्ग दाखवू शकणार होता जेणेकरून चेल्यामुळे गुरूचा... म्हणजे कुलकर्णीचा अपमान करण्याची आणि त्यांना खाली दाखवण्याची आयती संधी त्याला मिळणार होती.




सर्व गोष्टींनी अनभिज्ञ अतिका आणि नरेन मीटिंगनंतर दिल्लीच्या एक्झिबिशनच्या कामाला लागले याआधी नरेनने दोन-चार एक्झिबिशनमध्ये कपनीचे प्रतिनिधित्व केले होते त्यामुळे त्याला ह्या सर्वांची जाणकारी होती. त्याने आपल्या आणि अवंतिकाच्या टीममधील मिळून एकूण सहा जणांची टीम तयार केली आणि प्रत्येकाला त्यांचे काम योग्यरीत्या समजावले.
एक्झिबिशनच्या एका दिवसाआधी अवंतिका बगळून सर्व टीम दिल्लीला पोहोचली. प्रधानसाहेबांच्या मेहरबानीने अतिका एक्झिबिशनच्या ऐन दोन तास आधी पोहोचली आणि अशी मिरवू लागली जशी ती स्वतः त्या सगळ्यांची बॉस आहे. नरेनला या सगळ्या गोष्टींची कल्पना आली पण त्याने काहीही रिऍक्ट न करता टीमला शांत राहण्यास सुचवले आणि सगळे लक्ष आपापल्या कामात लावण्यास सुचवले.

पहिला दिवस खूप चांगला गेला. एक्झिबिशनमध्ये आलेल्या प्रमुख पाहुण्यांनी त्यांच्या कंपनीच्या मॉडेल्सची खूप वाहवा केली शिवाय ग्राहकांनी त्यांना दिल्ली, एनसीआर आणि उत्तर भारतातील भविष्यातील योजनांविषयी विचारपूसही केली. टीमने अत्यंत सोप्या शब्दात त्यांना त्यांचे कंपनीच्या प्रोजेक्ट्सबद्दल माहिती पुरवली. तेसुद्धा एक एक करून एक्झिबिशनमध्ये फिरले... अर्थात त्याला अवंतिकाचा विरोध होता पण नरेनने त्यांना मोकळीक दिली... एक्झिबिशन पाहून काहीतरी शिकायला मिळेल हे सांगत त्याने तिचा विरोध मोडून काढला. त्यामुळे दोघात थोडीशी बाचाबाची झाली पण तो लीड करत असल्याने तिला माघार पत्करावी लागली.
Read my all running stories

(वापसी : गुलशन नंदा) ......(विधवा माँ के अनौखे लाल) ......(हसीनों का मेला वासना का रेला ) ......(ये प्यास है कि बुझती ही नही ) ...... (Thriller एक ही अंजाम ) ......(फरेब ) ......(लव स्टोरी / राजवंश running) ...... (दस जनवरी की रात ) ...... ( गदरायी लड़कियाँ Running)...... (ओह माय फ़किंग गॉड running) ...... (कुमकुम complete)......


साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
User avatar
rajsharma
Super member
Posts: 15829
Joined: 10 Oct 2014 07:07

Re: हमारी अधुरी कहानी...

Post by rajsharma »

दिवसभर सगळे उभे उभे असल्याने संध्याकाळी सगळे थकून गेले. दिल्लीत नरेनचे काही मिन्न राहत असल्याने तो त्यांच्याकडे रहायला गेला तर अवंतिका आणि बाकी टीम हॉटेलवर गेली. बरेच दिवसांनी मित्रांना भेटल्याने नरेन थोडा उशिराच झोपला आणि त्याचा परिणाम म्हणजे स्टॉलवर थोडा उशिरा म्हणजे सब्बा दहा वाजता पोहोचला. पाहतो तर प्रधान साहेबसुद्धा स्टॉलजवळ उभे!!! अबंतिका त्यांना काहीतरी समजावून सांगत होती. तिने गुडघ्याच्या थोडा वर येणारा मल्टीप्लेट काळा स्कर्ट आणि त्यावर सफेद रंगाचा टॉप परिधान केला होता. नरेन तिला मागून पाहत असल्याने टाईट स्कर्टवरून तिचे टंच नितम्ब त्यास स्पष्ट दिसत होते. प्रधानला काहीतरी समजावताना ती हातवारे करत होती आणि त्यामुळे होत असलेल्या नितंबांची हालचाल पाहून त्याने
आपल्या ओठांवर जीभ फिरवली.
TH 1
ऑफिस पॉलिटिक्स वरून दोघांत थोडा मनमुटाव असला तरी तिचे सौन्दर्य पाहून मान तोसुद्धा घायाळ झाला होता. ऑफिसमध्ये बरेचदा ती जीन्स-टॉप नाहीतर सलवार-कुर्तीवर यायची पण स्कर्ट आणि टॉपवर तो तिला पहिल्यांदाच पाहत होता. काळ्या स्कर्टखाली तिच्या गोऱ्यापान पोटऱ्या... आणि त्यातच पायांत घातलेली हाय हिल्सची सॅन्डल. एकूणच टंच फिगर असलेली अतिका पाहून तो घायाळ झाला... पण ही यौवना त्याच्या आवाक्यातली नाही हे त्याला ठाऊक होते... तिचे हाय फाय राहणीमान आणि महागडे शौक हे त्याला परवडणारे नव्हते... आणि त्यामुळेच इतकी सुंदर तरुणी त्याच्या ऑफिसमध्ये असूनही त्याने तिच्याबद्दल कधीच तसा विचार केला नव्हता. त्याउलट त्याचे प्रोजेक्ट्स तिला देण्यात आल्याच्या दिवसापासूनच त्या दोघांमध्ये वैमनस्य निर्माण
झाले.

"गुड मॉर्निंग सर... गुड मॉर्निंग अतिका अँड टीम..." स्टॉलजवळ जात तो बोलला तसे प्रधान आणि अवंतिका मागे वळले.
"म्हटलं ना सर!!!... मिस्टर नरेन येतीलच इतक्यात म्हणून... आम्हीच रादर.... मीच त्यांना इतर स्टॉल इंस्पेक्ट करण्यास सांगितले होते. काल पूर्णवेळ ते आपल्या स्टॉलवरच बिझी होते म्हणून त्यांना वेळ नाही मिळाली..." अवंतिका प्रधानला सांगत होती.

"देंट्स ग्रेट इनिशिएटिव्ह अवंतिका... आय एम प्राऊड ऑफ यु... सो मिस्टर नरेन?... काही नवीन आयडीयाज दिसल्यात का एक्झिबिशनमध्ये?..." प्रधान अतिकाची स्तुती करत होता आणि अवंतिका गूढपणे त्याच्याकडे पाहून स्मित करत होती. टीमसुद्धा तिच्या बोलण्यावर आश्चर्याने एकमेकांकडे पाहत होती.

"हो... सर बऱ्याच आहेत... आफ्टर गोइंग बॅक टू ऑफिस आय विल मेक प्रेझेंटेशन ऑन देंट " कशीबशी वेळ निभावत तो बोलला. अतिकाचे बोलणे त्यालासुद्धा आश्चर्यचकित करणार होतं.
"हम्म्म.... गुड... यु गाईज कॅरी ऑन... मी एक्झिबिशन पाहून परस्पर निघून जाईल..." म्हणत तो निघून गेला.
.
"अर्बतिका?... व्हॉट बॉज देंट?..."
"मिस्टर नरेन... तुमच्याबद्दल प्रधान सरांनी दोनतीन वेळा विचारणा केली तर काय सांगू मी?... वरून तुमचा फोन अनरिचेबल... मग वेळ मारून नेण्यास खोटं बोलावं लागलं...आय नो यु डोन्ट लाईक मी ऑर माय कंपनी... बट एंज ए कलीग मला जे बाटलं ते केलं... तुम्हाला खाली दाखवण्याचा माझा काहीएक प्रयत्न नव्हता... जर तुम्हाला तसं वाटत असेल तर सॉरी..." म्हणत तरातरा ती जाऊ लागली.
चालताना डुचमळणारे तिचे नितंब पाहून तो पुन्हा चेकाळला. तसं पाहिलं तर तिचंसुद्धा चुकलं नव्हतंच... आज पहिल्यांदा तिच्यामुळे प्रधान त्याला काही बोलला नव्हता. त्याने केलेल्या रिऍक्शनवर त्याला थोडे वाईट वाटू लागले.
"अबतिका... बेट..." म्हणत त्याने हाक मारली, "... सॉरी... आय डिडन्ट मिन देंट... अँड बैंक्स फॉर सेविंग माय
"बेलकम... मिस्टर नरेन"
"कॉफी?"
"चालेल... बट इथे नको... इथली टेस्ट खूप बाईंट आहे..."
"इथे जबळच बरिस्ता आहे... तिथे जायचं?.."
"ओह्ह्ह... गॉड... आय एम डायिंग टू ड्रिंक ए कॉफी फ्रॉम बरिस्ता और सीसीडी... आधी सांगायचं ना मिस्टर नरेन..." काहीशा नाराजीनेच ती बोलली.
"अगं मला काय माहिती?... तू पण काल म्हटलं नाहीस आणि वेळसुद्धा कुठे मिळाला आपल्याला? ..."
“याहह्ह करेक्ट... चला गर्दी वाढायच्या आधी कॉफी घशाखाली उतरलेली बरी..."

टीमला त्यांचे काम समजावून दोघेही हॉलबाहेर पडले आणि रस्त्याच्या दुसऱ्या बाजूला असलेल्या कॉफीशॉपमध्ये शिरले. पंधरा मिनिटांच्या कॉफीसाठी त्यांना पाऊण ते एक तास लागला आणि जेव्हा परत आले त्यावेळी त्यांच्यात तात्पुरती तरी का होईना मैत्री निर्माण झाली होती. तिच्या तोंडून आता मिस्टर नरेनऐवजी फक्त नरेन निघत होते आणि 'तुम्ही' ची जागा 'तू' ने घेतली होती.
म्हणतात ना... एक कॉफी पे बहुत कुछ संभव हो सकता है... त्याचा प्रत्यय त्या दोघांच्या वागणुकीतुन दिसत होता. त्या घटकेनंतर नरेनला तिच्यात ऑफिस रायबल ऐवजी सुंदर मैत्रीण दिसत होती तर त्याच्यात तिला तिच्यापेक्षा थोडा जास्त अनुभवी कलीग आणि एक मिन्न दिसत होता.
एक्झिबिशनचा शेवटचा दिवस संपला... स्टॉल हॅण्डओवर करता करता सात-आठ वाजले. एक्झिबिशन प्रबंधकांकडून प्रत्येक स्टॉलला दोन पासेस देण्यात आले... एक्झिबिशन सुक्सेसफूल झाल्याबद्दल!!! नरेन टिमप्लेयर असल्याने त्याने पार्टीला जाण्यास असमर्थता दर्शवली. पण त्या पार्टीत जाण्यास अवंतिका खूप उतावीळ होती... एक तर फाईव्ह स्टार पार्टी आणि वरून बडेबडे नामी लोकं त्यात येणार असल्याने त्यांच्याशी ओळख वाढवायची नामी संधी तिला गमवायची नव्हती. शिवाय टीममध्ये नरेन सोडून दुसरं कुणी तिच्या कॅटेगरीत मोडणारं नव्हतं. शेवटी तिने नरेनला पार्टीला येण्यास आग्रह केला आणि नवीनच निर्माण झालेल्या मैत्रीपोटी तोसुद्धा तयार झाला.
रात्री बरोबर नऊ वाजता त्याने तिच्या दारावर नॉक केलं.... काही वेळेतच दार उघडलं... समोर अचंतिका उभी होती. लाल रंगाची शिफॉनची साडी आणि त्यावर मॅचिंग स्लीव्हलेस ब्लाऊज. मोकळे सोडलेले काळेभोर केस आणि गळ्यात मोत्यांचा हार स्लिव्हलेस ब्लाऊजमधून तिचे गोरेपान पुष्ट बाजू... आणि जराशा खोल गळ्यातून दिसणाऱ्या तिच्या स्तनांची घळी पाहून नरेन भारावून एक टक तिच्याकडे पाहू लागला. अनंतिका सुंदर आहे हे त्याला माहित होतं पण इतकी सुंदर आणि माल आहे हे त्याला आता समजलं... स्वप्नवत तो तिला खालून वरपर्यंत न्याहाळू लागला. जणू तिला डोळ्यांनीच खाणार की काय असे भाव त्याच्या डोळ्यात दिसू लागले.

|
"
"चलायचं? " अचानक तिच्या तोंडून निघालेल्या शब्दांनी तो भानावर आला.
"हं... ओह्ह्ह... हो... हो... येस.... चल..." म्हणतात तो तिच्यासोबत चालू लागला.
ऑनलाईन बुक केलेली टॅक्सी आधीच हॉटेलच्या लॉबीमध्ये तयार होती. दोघेही मागच्या सीटवर बसले. ऍपवर आधीच गंतव्य स्थळाबद्दल माहिती दिल्यामुळे ड्रायवर काही न बोलता तिकडे बळला आणि पंधरा मिनिटातच टॅक्सी लीला पॅलेसच्या दालनात पोहोचली. पासेस दाखवून दोघेही आत शिरले. मागच्या पाच दिवसांमध्ये बऱ्याच लोकांशी ओळख झाल्याकारणाने त्या सगळ्यांशी हाय-हॅलो झाले आणि त्यांच्या कंपनीसाठी अलॉट केलेल्या टेबलवर जाऊन ते बसले. समोर कोणीतरी सुमधुर आवाजात गाणी गात होता आणि वेटर प्रत्येक
टेबलावर जाऊन ड्रिंक्स सर्व्ह करत होते. शिवाय सोबत खायलासुद्धा बरंच काही होतं. काही वेळातच वेटर त्यांच्या टेबलाजवळ आला.
"व्हिस्की सिंगल माल्ट... ऑन द रॉक्स... और मॅडम के लिये?..." स्वतःसाठी ऑर्डर देत त्याने अतिकाकडे पाहिले.
"स्कॉच... विथ प्लेन वॉटर."तिने आपली ऑर्डर दिली.
Read my all running stories

(वापसी : गुलशन नंदा) ......(विधवा माँ के अनौखे लाल) ......(हसीनों का मेला वासना का रेला ) ......(ये प्यास है कि बुझती ही नही ) ...... (Thriller एक ही अंजाम ) ......(फरेब ) ......(लव स्टोरी / राजवंश running) ...... (दस जनवरी की रात ) ...... ( गदरायी लड़कियाँ Running)...... (ओह माय फ़किंग गॉड running) ...... (कुमकुम complete)......


साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
User avatar
rajsharma
Super member
Posts: 15829
Joined: 10 Oct 2014 07:07

Re: हमारी अधुरी कहानी...

Post by rajsharma »

त्यांची ऑर्डर घेऊन बेटर निघून गेला. तीसुद्धा ड्रिंक्स करते हे त्याला आज कळले. तसं त्याच्यासाठी हे नवीन नव्हतं. आजकाल मुलीसुद्धा ड्रिंक्स करतात हे त्याला ठाऊक होतं... पण आज तो पहिल्यांदाच एका मुलीसोबत आला होता आणि तेसुद्धा अर्बतिकासारख्या!!! ... स्टेजवर एका गाण्यानंतर काही वक्ते बोलायला आलीत. दोन चार बड्या कंपनींनी प्रेझेन्टेशन सुद्धा दिले पण त्या मद्यमय वातावरणात त्यांचं प्रेजेंटेशन कोण पाहणार होतं? नरेन-अवंतिकानेसुद्धा दोन-दोन पेग घशाखाली ओतले होते आणि तिसरा पेग संपवण्याच्या जवळ आले होते.

हळूहळू पार्टीची रंगत वाढू लागली... बोअरिंग भाषणं संपली होती आता होता तो गोंधळ. त्या गोंधळात कोणी काय बोलते? कोण काय ऐकतं त्याचं त्यांनाच ठाऊक? अवंतिकाचे पाच पेग्ज संपले होते तर नरेनने चौथा संपजून ग्लास रिकामा केला होता. बोलण्यावर तिच्या डोक्यात दारूची नाश चढली हे स्पष्ट होतं. नरेनची अजून दोन पेग प्यायची कपैसिटी होती पण सोबत अतिका असल्यामुळे त्याने ते अव्हॉइड केले आणि वेटरला बोलावून जेवण सांगितले.
पELS
"यु नो... न.... रेन... देंट बास्टर्ड.. प्र... प्र... प्रधान... बास्टर्ड आहे साला... हि... इ... झ... युजी... ग मी... ही... मेड मी... हिझझ्झ..." अचानक अवंतिकाच्या तोंडून निघाले.

झालं... दारू भल्याभल्यांचे सिक्रेट्स बाहेर काढते. त्याने आजवर केवळ आपल्या मित्रांसोबतच दारू प्यागली होती आणि त्यांच्या ग्रुपमध्ये एकदोचे असे होतेच जे बाबा आदमच्या जमान्यातील गोष्टी काढून पार्टी बोअरिंग करायचे आणि मुलींनासुद्धा तोच प्रॉब्लेम असतो हे त्याला आज कळले होते... ते सुद्धा अवंतिकामुळे. ते दोघे यावेळी सोबत असले तरी उद्या ऑफिसमध्ये गेल्यावर त्यांच्यात परत स्पर्धा सुरु होणार हे सत्य अलिखित होते. पण प्रधानबद्दल ती काय बोलते याचे कुतूहल त्याला वाटले आणि ते ऐकण्यासाठी त्याचे कान टवकारले.
"लिव्ह देंट टॉपिक... अवंतिका..." तिला समजवायच्या सुरात तो बोलला. त्याला माहित होते की असं बोललं तर ती अजून बरंच काही बोलेल. शेवटी बेवड्या मित्रांची संगत आज कामात येत होती.
"अरे तुला माहि... त... नसेल... नरेन.. प्रधान भ... भ... भडबा आहे... भडवा..." त्याचा अंदाज खरा ठरला. तो टॉपिक सोड म्हणून सांगत आहे हे पाहून तिला थोडा राग आला... जय हो दारू बाबा की...

"तुझ्या एक्स-बॉसमुळे... तुला लास्ट ईयर... हीच... प्रमोशन नाही केलं...हीच... आणि ... हीच...मला..."
"अबंतिका कुल... लिव्ह देंट... मी विसरलो सगळं... आता तो विषय काढून काय फायदा?..."



"तू ... हीच... वि... सरला असशील... हीच...रे... पण मला... हीच...त्या प्रमोशनपायी... हीच...काय भोगावं... हीच...लागलं... तुला काय माहित... हीच... तीन दिवस... अ... श्री डेज... देंट... रास्कल... हीच" म्हणत ती गप्प झाली. डोळ्यात राग स्पष्ट दिसत होता.

ती गप्प झाली तरी काय झालं असेल याची पूर्ण कल्पना त्याला होती. हे तर होणारच होतं... या दुनियेत कोणी कुणासाठी काही करत नाही आणि अतिका प्रधानची नातेवाईक तर नव्हतीच... असती तर बहुतेक... पण अचंतिकासुद्धा त्याच्या आमिषाला बळी पडली होती... हे पाहून त्याला तिच्याविषयी थोडी सहानुभूती बाटत होती.

पण आजच्या चढाओढीच्या करिअरमध्ये एथिक्सची किंमत जवळजवळ शून्य... करियर ग्रोथसाठी लोकं काय काय करतात हे त्याला चांगलंच माहिती होतं... निदान आपण ह्या गोष्टीतून सुटलो याचा त्याला अभिमान होता आणि अभिमान होता तो स्वतःच्या कर्तृत्वाचा... मेहनतीचा. अवंतिकाने आपल्या जेंडरचा फायदा घेत लवकरच त्याचा बरोबरीत आली होती... तीन चार वर्षे ज्युनिअर असली तरी. दारूच्या नशेत अवंतिकाने जे नाही सांगायचं ते सांगितलं. असं नाही की तो त्या गोष्टीचा गैरवापर करणार होता पण सावगिरी म्हणून ही माहिती त्याच्यासाठी खूप उपयुक्त होती.

जेवण येताबरोबर तो तर तुटून पडला आणि अतिकानेसुद्धा थोडेफार खाल्ले... नरेनने जबरदस्ती केली म्हणून... उगाच दुसऱ्या दिवशी जास्त हँगओव्हर नको म्हणून पोटात काही असलेलं बरं... जेवण झाल्यावर काही दिवसांसाठी बनलेल्या मित्रांचा निरोप घेऊन दोघेही लॉबीमध्ये आले. ऑनलाईन बुक केलेल्या कॅबने दोघेही हॉटेलवर पोहोचले.

"ये... नरेन बेट... आय एम कमिंग इन कपल ऑफ... हीच... मिनिट्स... मला... तु... तुझ्याशी काही... हीच... बोलायचं आहे..." तिच्या रूममध्ये तिला सोडून तो आपल्या रूमकडे जायला निघाला तितक्यात तिने म्हटलं आणि ती बाथरूममध्ये शिरली.

.
अजून काय काय ऐकायचं बाकी आहे याचा विचार करतच तो खुर्चीत बसला. नशेमुळे त्यालासुद्धा प्रेशर जाणवू लागला. पण सध्या ती आत गेली होती आणि तिच्या रूमच्या बाथरूम मध्ये जाऊन लघवी करणं म्हणजे.. काय करावं ते त्याला कळेना... तिच्या बोलण्यावरून तो थांबला खरा पण त्याला आता त्या गोष्टीचा पश्चाताप होत होता. काही मिनिटातच ती बाहेर आली. साडी थोडीशी अस्तव्यस्त झाली असली तरी शरीर पूर्ण झाकलेलं होतं.

शिवाय चेहऱ्यावर पाणी मारल्यामुळे शिंतोडे पदरावर व ब्लाऊजवर दिसत होते. पण पाणी मारल्यामुळे चेहऱ्यावर थोडी ताजगी मान्न दिसत होती.
"काय.... बोलायचं होतं तुला?..." बऱ्याच वेळेपासूनची शांतता भंग करत नरेनने बिचारलं.

"अहं... सिगरेट आहे का तुझ्याकडे?..." तिने आपला हात पुढे करत विचारलं तसा त्याने खिशातून सिगारेटचे पॅकेट तिच्या हातात दिला... सोबत लायटरसुद्धा होताच. तीचे एक एक त्याच्यासमोर उघड होत होते.

"थैक्स.." सिगरेटचा कश ओढत तिने म्हटलं, "... नरेन तुला... ऑड वाटेल... पण... तुझा जॉब सेफ नाही आहे..."

"हम्म... अजून?.."

"का?... तुला आश्चर्य नाही वाटलं?..." बहुतेक आता तिला बऱ्यापैकी फ्रेश वाटत असावं... शिवाय तिच्या उचक्यासुद्धा थांबल्या होत्या.

"नो... नॉट एट ऑल...."

"पण प्रधान कडून तू सावध रहा... ही मे डिस्ट्रॉय युवर करियर." पेटलेली सिगरेट त्याच्याकडे देत ती बोलली.


"मला माहित आहे गं..." सिगरेटचा धूर छताकडे उडवत तो उत्तरला, ".. कुलकर्णीसर आलरेडी टोल्ड मी अबाऊट प्रधानसर... म्हणून मी खूप कॉशिअसली काम करतो..."

आणखी थोडावेळ त्यांच्यात शांतता पसरली. एक सिगरेट संपून दुसरी सिलगावली.

.
"कॅन आय युज युजर बॉशरूम..." शांतता भंग करत नरेनने विचारलं
"याहहह... श्योर.."
-
-
PC
-
तिने परवानगी देताच तो पटकन बाथरूममध्ये शिरला. पँटची झिप खाली करत कमोडसमोर उभा झाला आणि लंड हातात घेऊन मूत्रविसर्जन करू लागला. दारूची नशा म्हणा की मुताचा प्रेशर... लंड थोडा कडक झालेला होता. छताकडे बघत त्याचे मुतणे संपले आणि इकडेतिकडे पाहत लंड पुन्हा पॅण्टमध्ये कोंबू लागला तितक्यात त्याचे लक्ष क्लायस्टॅण्डवरील पॅटीवर गेले... पटीचा पुढचा भाग ओलसर दिसत होता म्हणजे तिने संध्याकाळी घातलेली पॅटी असावी हे नक्की होतं. एक तर दारूची नशा वरून समोर तिची लाल पेंटी... लंड आधीच थोडा कडक झालेला... समोर ते पुच्चीचे आवरण बघून पॅण्टमध्ये छोटा नरेन हातबारे करायचा प्रयत्न करू लागला.
JI
'साली ही तर आपल्या हातात लागणार नाही... फिर वो नहीं तो उसकी पैंटी ही सही..' मनाशी विचार करत त्याने स्टॅडकडे हात नेला आणि पॅटी हातात घेऊन चुरगळू लागला. पॅटीच्या तलम कापडाचा स्पर्श होताच तो चेकाळला. पॅटीच्या पुढचा ओलसर भाग नाकासमोर धरत त्याने लांब श्वास घेतला. पार्टीत वापरलेल्या परफ्युमचा सुवास नाकपुड्यात शिरला. सोबतीला मूत्राचा गंधसुद्धा होताच. त्या वासाने त्याचा लवडा मात्र तरारून फुगला. पॅण्टमध्येच उसळ्या मारू लागला. पँटी पूर्ण चेहऱ्यावर फिरवत जशीच्या तशी परत स्टॅण्डवर ठेवली आणि लवड्याला झोपवायची प्रयत्न करत बाथरूमबाहेर आला. ती बेडवर पहुडली होती. डोळ्यात मद्याची नशा स्पष्ट दिसत होती.
सा
"चल मला निघायला हवं... इट्स टू लेट..." हातातील घड्याळाकडे पाहत त्याने म्हटलं.
"अहं... यांच ना जरावेळ..." त्याच्या हातात सिगरेटचे पॅकेट देण्यास हात पुढे करत तिने म्हटलं.
"अगं पण?..." आपला हात पुढे करत तो बोलला.
"का माझी भीती वाटते?.." त्याचा मनगट पकडत त्याच्या नजरेस नजर भिडवत तिने विचारलं.
"अवंतिका... हात सोड..." हळूच त्याने म्हटलं.
"का?... नाही सोडला तर?.." त्याच्या हाताला झटका देत तिने म्हटलं.
"अतिका डोन्ट"
"नरेन... आय नो... व्हॉट सुडिड इन्साईड बाथरूम..."
"व्हॉट?... आय मिन..."
"येस... मी समजू शकते तुझ्या भावना..." "अवंतिका... डोन्ट क्रॉस द लिमिट्स..." नशेत असूनही तो शुद्धीवर होता. "नरेन... आय टोल्ड यु ना... मला हवं ते मी मिळवतेच... बाय हुक और कूक... अँड राईट नाऊ आय बाँट यु." एक एक शब्द बोलत तिने म्हटलं, "... आणि तुझ्या पॅण्टमधल्या बल्जवरून तुलासुद्धा मी हवी आहे हे स्पष्ट आहे... सो डोन्ट स्पॉईल द मूड" जवळजवळ त्याला स्वतःकडे ओढतच तीने म्हटलं.
पाग
"अवंतिका यु आर डूंक... सोड माझा हात..." आपला हात सोडवण्याचा प्रयत्न करत तो कसाबसा बोलला.
"येस आय एम ड्रंक... सो यु आर... बट आय नीड यु... राईट नॉऊ..." म्हणत हिसका देत तिने त्याला जवळजवळ बेडवर ओढलं.

अवंतिका नशेत असली तरी तिची ताकद मान्न पाहण्यासारखी होती... खल्या दृष्टीने पाहिलं तर नरेनने सुद्धा हवा तसा प्रतिकार केला नव्हताच... दारूचा प्रभाव म्हणा की बाथरूम मधील तिच्या पॅटीच्या गंधाची जाद!!! .. मन नाही म्हणत असलं तरी शरीराला... विशेषतः त्याच्या लंडाला तरी तिची विशेषतः तिच्या पुदीची... गरज होती आणि तिच्या डायरेक्ट डिमांडपुढे शेवटी त्याने शरणागती पत्करली. तिने त्याला हिसका देत ओढलं तसा तो तिच्या छातीवर जाऊन पडला. त्याच्या चेहऱ्यावर तिच्या जड श्वासाने बरखाली होणाला छातीची हालचाल स्पष्ट जाणवत होती. चेहरा वळवत त्याने तिच्याकडे पाहिले तसे तिच्या चेहऱ्यावरील कामुक भाव त्याला स्पष्ट दिसले. बॅचलर असला तरी तोसुद्धा ह्या खेळात बराच अनुभवी खेळाडू होता. पण आजपर्यंत जाणूनबुजून त्याने अवंतिकाकडे त्या दृष्टीने पाहिलं नव्हतं... पण आज संधी समोरून चालत आली तर ती सोडायची सुद्धा नव्हती.
Read my all running stories

(वापसी : गुलशन नंदा) ......(विधवा माँ के अनौखे लाल) ......(हसीनों का मेला वासना का रेला ) ......(ये प्यास है कि बुझती ही नही ) ...... (Thriller एक ही अंजाम ) ......(फरेब ) ......(लव स्टोरी / राजवंश running) ...... (दस जनवरी की रात ) ...... ( गदरायी लड़कियाँ Running)...... (ओह माय फ़किंग गॉड running) ...... (कुमकुम complete)......


साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
User avatar
rajsharma
Super member
Posts: 15829
Joined: 10 Oct 2014 07:07

Re: हमारी अधुरी कहानी...

Post by rajsharma »

पायातले बूट काढून पूर्ण शरीर बेडवर घेत त्याने आपले ओठ तिच्या ओठांवर टेकवले आणि तिच्या लालचुटुक ओठांना चुरपू लागला. स्वतः सुरु केलेल्या गेममध्ये तीसुद्धा सहभाग घेत त्याच्या चुंबनास प्रतिसाद देत त्याचे ओठ चुरपू लागली. तिचे हात त्याच्या केसांत फिरत त्याला आणखी आपल्या जवळ ओढायचा प्रयत्न करू लागले. दोघांमध्ये एकच ओद्ध, एकच घाई... दारूचा प्रभाव म्हणावा की ज्वानीची आग.. काही कळत नव्हते. तिच्या ओठांचे चुंबन घेत असतानाच त्याने आपला हात तिच्या उन्नत वक्षांबर आणला. अंगाने सडपातळ असली तरी छातीवरील गोलाई चायाळ करण्यालायक होती.

ती जॉईन झाल्याच्या सुरवातीच्या दिवसांत ऑफिसातील दिलफेक मंडळी तिच्या गोलाईबर खूप फिदा होते... वरच्या आणि खालच्यासुद्धा. आपल्या हातानेच दोन्ही वक्षांच्या गोलाईला मापत त्याने हळूहळू त्यांना दाबू लागला. आधीच कामेच्छेने पिसाळलेल्या अवंतिकावर त्याच्या हाताच्या स्पर्शाचा प्रभाव पडू लागला. तोंडून मादक सुस्कारे काढत ती त्याच्या हाताच्या स्पर्शाना दाद देऊ लागली. तिच्या ओठांचा पुरेपूर रसपान करून त्याने आपला चेहरा तिच्या मानेवर आणला आणि मानेवर चुम्बन घेत तिला आणखी तापबू लागला. त्याच्या हातांनी तिच्या छातीवरील पदर आधीच बाजूला सरकून पडला होता. मानेवरील त्याच्या ओठांच्या ओलाव्याने तिच्या अंगात शिरशिरी भरली.

.
"स्स्स्स... नरेन... उम्म्ह हह..." सिल्कारत ती बोलली, "... यु स्मेल्ड माय पॅटी... राईट?.." मादक स्वरात तिने बिचारल.
"याहहह... बेबी... तुझ्या रसाचा गंध वेडावणारा आहे... शपथ..."
"मग पॅन्टीच्याच गंधाने शांत होणार आहेस की अजून काही करणार आहेस?..." सरळ सरळ मुद्द्यात हात घालत तिने म्हटलं.

तिच्या शब्दातील कामुकता स्पष्ट जाणवत होती. तिचा इशारा समजायला तो काही दुनखुळा नव्हताच... लागलीच आपला दुसरा हात खाली नेत त्याने साडीची गाठ सोडली आणि काही क्षणातच साडी फेडत तिला नग्न केले. पॅटी तर ती आल्या आल्या मुतायला गेली तेव्हाच काढली होती पण बहुतेक तिने आधीपासूनच परकर घातले नसावे किंवा त्याला आधीच काढून ठेवले असावे. पण त्याचा तो का विचार करतोय?... त्याला तर तिची नग्न पुच्ची पाहायला मिळत होती. हात तिच्या मांड्यांवर फिरवत पायांमधील त्रिकोणात आणले... कामरसाने बाहणाऱ्या पुच्चीला त्याच्या हाताचा स्पर्श जाणवताच ती पुन्हा सित्कारली.


"खूप पाणावलेली आहेस तू तर..." तिच्या पुच्चीतून बाणाऱ्या पाण्यात हात ओले करत त्याने नाकाजवळ आणून बास चेत तिला म्हटले.
"याहहह... आय नो... ड्रिंक्स नंतर मी स्वतःला नाही सावरू शकत... म्हणूनच तुला थांबवलं..." सित्कारातच ती
उत्तरली.

हे त्याच्यासाठी नवीनच होतं. बायका पिल्यानंतर माजावर येतात हे त्याने ऐकलं होतं पण आज पहिल्यांदाच अनुभवतही होता. तिच्या पायांमध्ये येत आपल्या हातांची दोन बोटे पुच्चीत सारली. पुच्चीरसाने माखलेल्या बिळात दोन्ही बोटे आपसूकच शिरली. तशी ती वर्जिन नव्हतीच. प्रधान आणि माहिती नाही अजून किती आणि कोणाकोणाचे लबडे तिने घेतले असतील त्या बिळात?... पण त्याला त्याचे काय?... त्याला तर आयतीच भेटली होती... मग तो ही संधी का म्हणून वाया घालवणार?... दोन्ही बोटे बाहेर काढत त्याने आपल्या तोंडाजवळ आणली आणि जिभेचे टोक बोटांवर टेकवत तिच्या पुच्चीरसाची चव घेऊ लागला. जिभेवर खारट तुरट रसाची चव त्याला जाणवली.
"नरेन.. मला पण चाखु दे रे ते पाणी..." अचानक तिच्या शब्दांनी तो भानावर आला.

___ 'साल्या हिच्या सवयीच जगावेगळ्या... आयपाली आपल्याच रसाची चव घेणार म्हणते... 'मनात तो विचार करू लागला.

"दे ना... काय विचार करतोस तू?..." त्याच्यावर हुकूम सोडत ती परत बोलली तसा त्याने आपला हात तिच्या चेहयाजवळ नेला आणि तिने त्याच्या दोन्ही बोटांना चाढून साफ केलं, "... उम्म्ह्ह्ह... सो टेस्टी.... आय लाईक माय टेस्टी बॉटर...नरेन लीक माय पुस्सी अँड गिव्ह मी देंट टेस्टी बॉटर इन बिटवीन..."

आता तिच्या डिमांड्स ऐकून तोसुद्धा चेकाळला. त्याने अनेक बायका भोगल्या होत्या... आपल्यापेक्षा लहान, बरोबरीच्या आणि वयाने मोठ्या सुद्धा... पण असे शौक पाळणारी ती पहिलीच त्याने पाहिली होती. काही का असेना?... आपला चेहरा खाली आणत त्याने तिचे बुळबुळीत भोक इंगले आणि जीभेचे टोक पुच्चीच्या आसपास फिरवू लागला.
Read my all running stories

(वापसी : गुलशन नंदा) ......(विधवा माँ के अनौखे लाल) ......(हसीनों का मेला वासना का रेला ) ......(ये प्यास है कि बुझती ही नही ) ...... (Thriller एक ही अंजाम ) ......(फरेब ) ......(लव स्टोरी / राजवंश running) ...... (दस जनवरी की रात ) ...... ( गदरायी लड़कियाँ Running)...... (ओह माय फ़किंग गॉड running) ...... (कुमकुम complete)......


साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
User avatar
rajsharma
Super member
Posts: 15829
Joined: 10 Oct 2014 07:07

Re: हमारी अधुरी कहानी...

Post by rajsharma »

"स्स्स्स... मस्त... असाच... अजून जबळ... टाक आत जीभ... उम्म्हह्ह..." आपसूकच तिच्या तोंडून सित्कार निघू लागले.


तिच्या उत्तेजनेत आणखी भर पडू लागली. पण त्याने तिच्या सिकारांना दुर्लीक्षेत करत आपली जीभ तिच्या मांड्यांवर फिरवू लागला. पुच्ची आणि तिच्या आजूबाजूचा परिसर सफाचट होता... जवळपास रोजच.... नाहीतर आठवड्यातून तीन दिवस तरी ती रेझरचा वापर करत असावी... तिच्या सफाचट पुच्चीवरून ते स्पष्ट दिसत होते. नरेनला पूर्ण सफाचट नाही तर श्रोडेसे केस असलेली पुच्ची आवडायची आणि काखेत हलके केस असले की काही सांगायलाच नको... पण आज त्याला अबंतिका भेटली होती जिचे शरीर तुळतुळीत होते. पण तिच्यातली मादकता आणि जगावेगळे शौक नरेनला उत्तेजित करण्यास पुरे होते. आपल्या जिभेची कमाल दाखवत तो तिला विव्हळण्यास विवश करू लागला. तिच्या तोंडून निघणाऱ्या मादक सिल्कारांतून ती किती माजावर आली आहे हे स्पष्ट होतं.

जवळपास चार-पाच मिनिटे तो तिच्या दोन्ही मांड्यांवरच जीभ फिरवत होता... त्या मांड्यांना लागलेले रस आणि मुताचा बास त्याला बेभान करत होता. पुच्चीवर त्याने अजूनही आपली जीभ टेकबली नसली तरी मांड्यावरील त्याच्या जिभेच्या चाळ्यांनी ती ती बेडाजून गेली होती. त्या उत्तेजनेच्या भरातच आपले उन्नत बक्ष दोन्ही हातांनी दाबून उत्तेजनेच्या काबू करण्याचा प्रयत्न ती करू लागली. तिची तळमळ बघत त्याने आपली दोन बोटे पुन्हा तिच्या पुदीत सारली. रसाने माखलेली बोटे त्याने तिच्या पोटावरून तिच्या छातीवर नेत तिच्या स्तनाग्नांना चोळू लागला आणि दुसऱ्याच क्षणी आपली जीभ तिच्या भगांकुराबर टेकवत त्याला छेडू लागला.
शा
"आह्ह्ह... नरेन... डू इट बन्स अगेन... इट्स अमे...झिंग.... ओह्ह्ह गॉड... आय एम गॉना डाग टु... नाईट... उम्म्म्म... ओहह्ह... मम्मा..." तिचे शब्द ऐकताच नरेनने पुन्हा तिच्या भगांकुराला छेडू लागला तशी ती पुन्हा विव्हळली.
4.
हळूहळू आपल्या जिभेची करामत दाखवत नरेन तिची पुदी चाटू लागला आणि आपल्या हाताचा अंगठा तिच्या भगांकुराबर रगडत तिच्या सित्कारात अजून बाढ करू लागला. त्याच्या चाळ्यांनी तिच्या पुदीतून जणू कामरसाचा लोटच बाहू लागला. तिच्या तोंडून निघणाला मादक सित्कारांनी अख्खी खोली भरून निघाली. पुदीवर चालणाऱ्या त्याच्या जिभेचे 'लप.. लप' आवाज त्या मादक सिक्कारांत आणखी भर घालू लागले. त्याच्या नुसत्या जिभेच्या अन बोटांच्या स्पर्शाने ती दोनदा स्खलीत होऊन पुन्हा तयार झाली होती... आणि प्रत्येक स्खलनाच्या वेळेस पुच्चीतून निघालेल्या रसाने त्याचे तोंड माखून गेले होते.

"नरेन... प्लिज फक मी..." काही मिनिटांआधी आदेश देणाऱ्या आवाजात आता काकुळतीला स्वर त्याला जाणवला.

"व्हॉट डिड यु से?... से अगेन..." आता अधिकार गाजवण्याची वेळ त्याची होती आणि तो ती घालवेल?... शेवटी पुरुषी अहंकार!!!... तिची तळमळ पाहून त्याला मनातून खूप बरं वाटत होतं... शेवटी एक कामातुर स्त्री त्याच्यासमोर तिला झवण्यास विनवत होती... याहून जास्त काय हवं होतं त्याला?... त्याचा पुरुषी अहंकार तरी यावेळेस सुखावला होता.


"नरेन... आय बेग यु... प्लिज फक मी... मेक मी युवर स्लेव्ह... इन्सर्ट युबर कॉक डीप इनसाईड माय पुस्सी... " भिकेचे बोल ऐकताच त्याचा पुरुषी अहंकार मावळला आणि काही क्षणांतच स्वतःला कपड्यांमधून मोकळे करत तिच्या पुदीवर आपला लंड घासू लागला.

"अवंतिका... आजची रान याद ठेवशील जन्मभर." म्हणत त्याने कंबरेला धक्का दिला आणि लंड आत सारत तिला हेपू लागला.

"आहहहह... नरेन... ग्रेट... मस्त आहे रे... तुझा लंड... सस्स्स्स
... ओहहह... मम्मा... आह्ह्ह्... उम्ममहह्ह..."
--

"डिड यु लाईंक इट..."


"येस... इट्स लॉन्ग.... अँड... ..... हॅज ए बिग सरकमफरन्स.... आय लव्ह इट... आजची रात्र खरंच आपण विसरू नाही शकणार... आपल्या फ्रेन्डशिपची सुरवात..."

"ग्रेस अतिका... खूप अव्हॉइड केलं... पण आज तुझ्या पुढाकारामुळे हे शक्य झालं..."

"ओह्ह्ह्ह... स्स्स्स.... मला माहित होत तू पुढाकार नाही घेणार ते... मग मलाच समोर व्हावं लागलं... आह्ह्ह...
ओह्ह्ह्... असंच.... ओह्ह ग्रेट... फक मी... फक मी हार्ड ...."

"ओह्ह्ह्... अबंतिका... यु हॅब ए ग्रेट बॉडी... अँड... वेल शेप्ड बूब्स ... आणि तुझे नितंब सुद्धा मस्त आहेत...
आह्ह्ह ..."
Read my all running stories

(वापसी : गुलशन नंदा) ......(विधवा माँ के अनौखे लाल) ......(हसीनों का मेला वासना का रेला ) ......(ये प्यास है कि बुझती ही नही ) ...... (Thriller एक ही अंजाम ) ......(फरेब ) ......(लव स्टोरी / राजवंश running) ...... (दस जनवरी की रात ) ...... ( गदरायी लड़कियाँ Running)...... (ओह माय फ़किंग गॉड running) ...... (कुमकुम complete)......


साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
Post Reply