हमारी अधुरी कहानी...

[rajsharma]

हे ऐकून ती पाय आपटत निघून गेली. तिच्या पाठमोया आकृतीकडे पाहत तो उभा होता... जोपर्यन्त एका कोपऱ्यात वळून ती दिसेनाशी झाली नाही तोपर्यंत... त्याला तिच्याबद्दल काय करावं काही कळत नव्हतं. शुक्रवारी इतके फोन केले तरी तिने ना फोन उचलला... ना स्वतः फोन केला. बीक-एन्ड सोबत घालवायचा विचार होता त्याचा. तसा त्याने संध्याकाळीच व्हाट्सअप मेसेजही केला होता... पण तो मॅसेज पाहून सुद्धा तिने रिप्लाय दिला नव्हता.
:
लामा
हॉस्पिटलमधून डिस्चार्ज मिळाल्यानंतर त्याने पुन्हा ऑफिस जॉईन केले. परतताना रेवतीला भेट देऊनच जायचा... हळूहळू ती हिंडाफिरायला लागली असली तरी डॉक्टरांनी तिला ऑफिस जॉईन करण्यास अजून अनुमती दिली नव्हती. तिच्या घरी जाताना फळं आणि इतर काही पदार्थसुद्धा घेऊन जायचा. ऑफिसात परतल्यानंतर अवंतिकासोबत बोलायचं त्याने प्रयत्न केला पण ती त्याच्यासोबत फ्रीली बोलत नसल्याचं त्याला समजलं म्हणून त्यानेही जास्त डोकं न लावता आपल्या कामात लक्ष द्यायला सुरवात केली.
त्याला एक मात्र कळले... रेवती आणि त्याच्या अनुपस्थितित ती रोज आपल्या प्रोजेक्टस वर दिवसातून एकदा तरी व्हिजिट करायला जायची ही गोष्ट त्याला रोहनने सांगितली. तो आल्यानंतर त्यालासुद्धा हे जाणवले... की अकरा ते दोनच्या दरम्यान तो बाहेर जायची... तिच्यातला तो पॉजिटीव्ह बदल पाहून त्याला खूप बरं वाटलं आणि त्याबद्दल तो खूप खुश होता.
.
.
असाच एका संध्याकाळी तो रेवतीला भेटायला गेला. नेहमीसारखे सोबत काही फुट्स आणि रेवासाठी आयस्क्रीम घेऊन. रेवती आता बऱ्यापैकी नॉर्मल झाली होती. पोर्चमध्ये बसून दोघी मायलेकी काहीतरी करत होत्या. नरेनला बघताच रेवा त्याच्याकडे धावत सुटली आणि त्याच्या हातातली आयस्क्रीम घेऊन आत पळत
0
सुटली.
"बिघडवलंस माझ्या मुलीला..." खुर्चीतून उठत रेवतीने म्हटलं.
"हेच वय आहे मॅम... मोठी झाल्यावर मन असूनही वेळ नाही मिळत हे सगळं खायचं..."
|GE 4
Https://rajsharmastories.com/
Https://rajsharmastories.com/
"बॅलन्स मेंटेन केलं की सगळं होते रे... तुमच्या पिढीचा हाच मोठा प्रॉब्लेम आहे... सर्व वेळ काम... काम... काम.. नाहीतर मस्ती... मस्ती... मस्ती"
"तुम्ही पण टिपिकल इंडियन मदर सारख्या बोलायला लागल्या... ऑपरेशनचा इफेक्ट आहे बाटतं?.... स्वतः माझ्याकडून बैलासारखे काम करवून घेता अन स्वतःच उपदेश करता..."
"हा हा हा..." त्यावर दोघेही खळखळून हसले, "... बरं चहा कॉफी?..."
"याहहह... चालेल... पण तुम्ही बसा मी बनवतो..."
"अरे पण?..."
"डोन्ट बारी मॅम.... तुमच्या किचनमधील सगळ्या वस्तू कुठे आहेत ते माहित आहे मला.." म्हणत तो आत शिरला आणि लॅपटॉप बॅग टेबलावर ठेवत किचनमध्ये शिरून पुढच्या काही मिनिटांतच कॉफीचे दोन मग घेऊन बाहेर आला, "... याहहह... कॉफी फॉर यु..."
"थैक्स.... तुझे उपकार कसे फेडावे तेच कळत नाही बघ..."
"मॅम... असं काही बोललात तर परत येणार नाही मी घरी..."
"सॉरी... आता नाही बोलणार.. झालं?... पण रेवाला सवयच झाली जणू... रोज संध्याकाळी वाट पाहत असते
ती. ॥
"तिच्यासाठीच तर येतो..."
"अच्छा!!! ." त्यावर दोघेही खळखळून हसले.

बराच वेळ ते इकडच्या तिकडच्या गप्पा करत बसले... ऑफिसच्या विषयावरही थोडंफार बोलणं झालं... त्याने अवंतिकामध्ये झालेल्या बदलाविषयीसुद्धा तिला सांगितलं आणि ते ऐकून तीसुद्धा खुश झाली. ती आता पूर्ण जरी झाली असली तरी डॉक्टरांनी अजून एक आठवडा घरी राहायचा सल्ला दिला होता. जवळपास एक महिना ती घरी बसली होती पण डायरेक्टर साहेबांच्या संमतीने ती बरीच कामे घरी बसूनच करायला लागली होती... नरेन तिच्या मदतीला होताच...

[rajsharma]

प्रधान गेल्यांनतर त्याने जवळपास तीन महिने डिपार्टमेंट सांभाळलं होतं आणि म्हणूनच तिच्या अनुपस्थितीत त्याच्यावर तो भार पुन्हा आला होता. त्यामुळे त्याला आता त्याचा फायदा होत होता... शिवाय रेवतीसोबत रोजच भेटत असल्याने क्लिटिकल डिसिजन्समध्ये तिचा सल्ला घ्यायचा. तो आणि त्याची रोड
Https://rajsharmastories.com/
Https://rajsharmastories.com/
प्रोजेक्टची टीम पुन्हा कधीकधी तीच्या घरी जाऊ लागले... नरेन तर रोजच... रेवासाठी की तिच्यासाठी हे अजूनही तो समजू शकला नव्हता पण घरी परतताना आपसूकच त्याचे पाय तिच्या घराकडे वळायचे.
अशातच एक दिवस ते बाहेर बसून डिस्कशन करत होते. रेबा आत बसून आपला अभ्यास करत होती. श्रावण संपला तरी अजूनही अध्येमध्ये पाऊस पडायचा... बहुतेक भाद्रपद सुद्धा ओला करेल असं वाटत होतं. नेहमीसारखं त्या दिवशीसुद्धा बातावरण थोडं ढगाळलेलं होतं... थंडगार वारा शरीराला नवीन ऊर्जा प्रदान करत होता. तो निघण्याच्या तयारीत असतानाच अचानक पाऊस सुरु झाला... तसा तो धावतच पोर्चमध्ये परतला पण ती पोर्चच्या शेडबाहेर येत आकाशाकडे पाहत भिजू लागली.
"मॅम... अहो... ओल्या होत आहात तुम्ही... आत या..."
"भिजू दे रे... खूप वर्षे झालीत..."
"मॅम... आताच ऑपरेशन झालंय... उगाच?..."
"आहेस ना तू काळजी घ्यायला...."अचानकच तिच्या तोंडून निघाल...
ती काय बोलली तिलासुद्धा कळलं नसेल... तिच्या हानभानावरून तरी तसेच जाणवत होते... पण त्या शब्दांमधील आत्मीयता त्याला कळली... तिलासुद्धा बहुतेक त्याच्या सहवासाची सवय झाली असावी. जवळपास एक महिना तो रोजच दोघीही मायलेकींनी भेटायला यायचा... निवार-रविवारीसुद्धा त्यांच्यासोबत वेळ घालवायचा... बरेचदा रेबाला बाजारात घेऊन जायचा... एक पी टी एम सुद्धा अटेंड केली होती. जणू त्या दोघींच्या छोट्याशा कुटुंबातील एक सदस्यच.
"अरे ये की... कसला विचार करतोस?.." त्याला गप्प झालेलं पाहून ती बोलली.
"नाही मॅम.... मला सर्दी होईल." त्याने बहाणा केला.
इतक्या वेळेपर्यंत ती नखशिखांत भिजली होती. शरीरावरची लाल टीशर्ट अंगाला चिकटून तिचे अंग प्रत्येगाचा एक एक भाग स्पष्ट दाखवत होती. खाली घातलेला पंधरा लोवरसुद्धा अंगावर चिकटून तिचे भरदार नितंब, केळीच्या खांबासारख्या मांड्या... आणि पोट्यांचे नयनरम्य दर्शन घडवू लागले. तिचे ते दर्शन पाहूनही त्याने न पाहल्यासारखे करत पावसाकडे पाहत असल्याचा देखावा करू लागला.
-
-
-
"चल म्हटलं ना?..." तीने पोर्चमध्ये येत त्याचा हात पकडला आणि त्याला बळजबरीने बाहेर ओढलं.
Https://rajsharmastories.com/
Https://rajsharmastories.com/
दोघेही पोर्चसमोरील छोट्याशा गवती लॉनमध्ये उभे होऊन भिजू लागले. तिने अजूनही त्याचा हात सोडला नव्हता. अंधार पडला असला तरी पोर्चमधील लाईटच्या उजेडाने ते दोघेही एकमेकांना स्पष्ट पाहू शकत होते. आपल्या हातातील त्याने हात हलवत ती काही तरी गुणगुणत होती... बहुतेक 'सावन बरसे तरसे दिल... न्यू ना घर से निकल दिल.. 'हे गाणं ते ओठांतल्या ओठात बुदबुदत होती... गाण्याच्या चालीवरून त्याने अंदाज
लावला.
T
GRE
तिच्या भिजलेल्या अंगाकडे पाहत तो तिला न्याहाळू लागला. खांद्यापर्यंत येणारे भिजलेले केस तिने कधीचेच मोकळे केले होते. केसांतून पडणारे पाण्याचे थेंब चेहऱ्यावरून खाली टीशर्टवर पडत होते. आतापर्यंत तो सुद्धा पूर्ण ओला झाला होता. जोर पकडल्यामुळे पावसाचे थेंब अंगाला बोचत होते. काही वेळाने ती पायांची हालचाल करत डान्स करू लागली आणि त्याचे हात आपल्या हातात घेत त्याला नाचण्यास भाग पाडू लागली. तिच्या तालात ताल मिळवत तो सुद्धा डान्स करू लागला.
।।
काही वेळाने तिने आपले हात त्याच्या खांद्यावर ठेवले आणि त्याच्यासोबत नाचत उड्या पारू लागली... इतक्या जवळून तिच्या ओल्या शरीराच्या दर्शनाने नरेन मात्र उत्तेजित होऊ लागला... पावसामुळे हवेतील गारवा आणि समोर रेवतीचे ओले अंग पाहून त्याच्या मनातील भावना जागृत होऊ लागल्या... त्यातच ती इतक्या जवळ डान्स करत असल्याने तिची उन्नत छाती त्याच्या पिळदार छातीवर स्पर्श करू लागली... त्या स्पर्शाने त्याच्या उत्तेजनेत जणू तूप ओतण्याचे काम केले. कसेबसे स्वतःला काबू करत नरेन रेवतीची साथ देऊ लागला... आपली कंजर शक्य तितकी दूर ठेवत आपला कठोर लंड तिच्या कंबरेजबळ स्पर्श करणार नाही याची काळजी घेऊ लागला.
पावसांत भिजणारे दोन जीन जणू आपल्या आजूबाजूची दुनिया विसरून गेले होते. सगळी सूत्रे अजूनही तिच्या हातातच होती. काही वेळाने त्यानेसुद्धा आपले दोन्ही हात तिच्या खांद्यावर ठेवले... गवतात जमा झालेल्या पावसाच्या पाण्यात दोघेही एकमेकांच्या तालात ताल मिळवत बेधुंद नाचत होते... आपल्याच नादात. रेवतीसारखी मादक मिल्फ.... त्याच्या स्वप्नातील आदर्श स्त्रीसोबत डान्स!!!... आणि डान्स करताना होणारे तिचे स्पर्श... प्रत्येक स्टेपसह हिंडोळणारे तिचे बक्ष... नेह्यावरील लहान बाळासारखा आंनद आणि त्या आनंदी चेहयावरून खाली बात येणारे पावसाचे थेंब...जणू त्याच्यासाठी तो क्षण थांबला होता. तिचा निरागस चेहरा पाहून त्याला आपल्या आजूबाजूच्या दुनियेचा जणू विसरच पडला.
मनातील भावना कितीही दाबून ठेवल्या तरी शेवटी मन ते मनच.... स्वप्नवत त्याचा चेहरा तिच्या चेह्याकडे जाऊ लागला... डोळ्यांसमोर दिसणारा तिचा लोभसवाणा चेहरा हळूहळू अदृश्य होऊ लागला... त्याऐवजी तिचे श्वास त्याच्या चेहऱ्यावर जाणवू लागले आणि पुढच्या काही सेकंदातच तिच्या ओलसर ओठांचा स्पर्श त्याच्या ओठांवर जाणवू लागला... त्याच्या शरीरावर रोमांच उभे होऊ लागले. आपसुकच तिच्या
पडल

खांद्यावरील त्याचे हात तिच्या मानेभोवती गुंडाळले गेले आणि तिकडे रेवतीसुद्धा त्या स्पर्शानी हर्षित होत त्याला साथ देऊ लागली... त्याच्या खांद्यावरील आपले हात त्याच्या केसांमध्ये फिरवू लागली आणि पुढच्याच क्षणी आपल्या जिभेचे टोक बाहेर काढत त्याच्या राकट ओठांवर फिरवू लागली. जिभेच्या उष्ण स्पर्शाने त्याच्या शरीरात होणारी हालचाल वाढू लागली आणि आपले ओठ विलग करत आपसूकच जिभेचे टोक तोंडात घेत चुरपू लागली त्याच्या त्या चाळ्यांनी तीसुद्धा शहारली. भान हरखून त्याच्या बाहुपाशात जणू स्वतःला विसरून गेली... स्वतःलाच नाही तर अष्न्या दुनियेला...
आजपर्यंत तिला अनेक बऱ्यावाईंट पुरुषांचं सानिध्य लाभलं होतं. प्रोजेक्टसारख्या पुरुषी व्यवसायात एका स्त्रीला भोगवस्तू म्हणून पाहिल्या जातं पण आपल्या स्वबळावर ती एक सक्सेसफुल मॅनेजर बनली होती. पुरुषांच्या बरोबरीत काम करून तिने स्वतःच नाव कमावलं होतं. एकटी स्त्री म्हणून बरेचदा तिला पुरुषांच्या घाण नजरांना सुद्धा सामोरं जावं लागलं... पण ती रेवतीच होती जिने तशा पुरुषांना आसपासही फटकू दिलं नव्हतं. कणखरतेने
ती आलेल्या संकटांवर मात करून जिद्दीने पुढे जायची.


kramashah,,,,,,,,,,,,,

[rajsharma]

आपल्या शरीराची गरज ती स्वबळावरच भागवायची पण तिची ती कणखरता नरेनपुढे मान्न ढासळली... जसजशी त्याच्याबरोबर ओळख वाढू लागली तसतशी ती त्याच्यात गुंतत गेली आणि आता त्या ऑपरेशननंतर तर ती आपुलकी आणखीनच वाढली होती... बहुतेक त्याच आपुलकी मुळे म्हणा की इतके दिवस पुरुषी स्पर्शाला आतुर झालेले मन म्हणा... आज ती स्वतःला रोखू शकली नाही.
तो क्षण नरेनसाठीही जणू थांबून गेला... त्याची स्वप्नसुंदरी त्याच्यासोबत पावसात भिजत नाचते काय, त्याच्या खांद्यावर हात ठेवते काय आणि आता तर चक्क त्याचे चुंबन घेते काय?... तिच्या बाहुपाशात तोसुद्धा सगळं जग विसरून तिच्यात हरवून गेला... त्या दोघांसाठी जणू ह्या दुनियेचे अस्तित्वच नव्हते... दोघांचेही ओठ एकमेकांचे रसप्राशन करू लागली... तिच्या नाजूक ओठांवर आपले राकट ओठ रगडत तो तिचे चुंबन घेत तिला आनंदसागरात नेऊ लागली. दोघांच्याही जिव्हा एकमेकांशी जणू द्वंद्व केल्यागत एकमेकांच्या तोंडात घुमू लागल्या...
घट्ट मिठी मुळे तिच्या छातीवरील उभार त्याच्या छातीवर जाणवू लागले... उत्तेजनेने कडक झालेली स्तनाग्ने त्याच्या छातीत टोचू लागली. खाली त्याचे वळवळते लंडाचे टोक तिच्या मांडीवर जाणवू लागली. दोघेही एकमेकांच्या बाहुपाशात हरखून गेली होती... तितक्यातच.... ढगांचा कडकडाट आणि विजांचा लखलखाट झाला... अचानक झालेल्या आवाजाने आणि आजूबाजूला पडलेल्या लख्ख प्रकाशाने दोघेही भानावर येत एकमेकांपासून दूर झाले.
त्याच्यावर एक नजर टाकत तिने पळ काढला आणि धावतच आत शिरली. तिच्या पाठमोऱ्या देहाकडे भान हरखून पाहत तो तेथेच उभा होता... काही वेळापूर्वी झालेल्या घटनांचा विचार करत... तिची मिठी, तिचे ओठ...
Https://rajsharmastories.com/
Https://rajsharmastories.com/
त्याच्या तोंडात घुसळणारी तिची जीभ... त्याच्या छातीत टोचणारे तिचे स्तनाग्रे... आणि पळताना पावसाने भिजलेल्या पांढऱ्या कापडातून दिसणारे तिचे गिरेबाज नितंब आणि तिच्या मांसल मांड्या... बराच वेळ तो तिथेच उभा होता... जवळपास पंधरा बीस मिनिटे गेली असणार... भावना अनावर झाल्या असल्या तरी त्यांना काबू करत तो आपल्या गाडीकडे वळला आणि आपल्या घरी परतला.
आल्यावर शॉवरखाली कोमट पाण्याने आंघोळ केली. बराच वेळ पावसात भिजल्याचा शीण जणू त्या कोमट पाण्याने वाहून लागला. लंडातील उत्तेजना हातानेच शांत केली पण डोळ्यासमोर तिची जिवंत मूर्ती आणत... तिचा तो पावसाने भिजलेला चेहरा, पावसात भिजलेले कपडे, भिजलेल्या कपड्यांमधून दिसणारे तिचे रेखीव अंग... नाचताना हिंडोळणारे तिचे बक्ष आणि भानावर आल्यावर आत पाळताना दिसणारे तिचे गिरेबाज नितंब... त्या आठवणीतच त्याने स्वतःला शांत केले.


तन मन थाऱ्यावर नव्हते... कसा बसा डबा संपवला आणि गॅलरीत बसून सिगरेट ओढू लागला.. सिगारेटमधून उडणाऱ्या धुरात जणू तिचीच प्रतिमा त्याला दिसत होती... पावसात भिजताना नाचणारी, चेहगावरील लटा बाजूला करत कानामागे नेणारी... रेवती... तिच्याआधी त्याच्या जीवनात बऱ्याच स्त्रिया आल्या... त्यात त्याच्यासोबत काम करणारी अवंतिकासुद्धा होती पण रेवतीचा जेवढा विचार तो करत होता... तेवढा विचार त्याने कोणाच्याही बाबतीत केला नव्हता... जणू तो रेवतीच्या प्रेमातच पडला होता... त्याचे हृदय तर तेच सांगत होते... डोळे बंद केले तरी तिचाच चेहरा डोळ्यासमोर येऊ लागला... त्यात आज घडलेल्या घटनांचा समावेश होता की आणखी काही माहित नाही... पण नरेनला आज तिच्याशिवाय दुसरं काहीच सुचत नव्हतं... त्याला प्रेम नाही तर काय म्हणणार?... एक तर तो टीनएजर नव्हता की आपल्यापेक्षा जास्त वयाच्या बायकांचे स्वप्न बघणार... त्याने ऑलरेडी तिशी पार केली होती... तो म्हणेल त्या मुलीसोबत तो लग्न करू शकत होता पण त्याच्या मनास आवडली ती... रेवती, त्याच्यापेक्षा जवळपास सहा सात वर्षांनी मोठी... एका मुलीची आई... पण तिच्या मनाविरुद्ध न जाता... तिच्या भावना न दुखवता तिला आपलं करायचं होतं.


या सगळ्यांचा विचार करतच त्याने दोन-चार सिगारेटी संपवल्या... पाऊस थांबून जवळपास दोन-अडीच तास झाले असतील... आपल्या विचारात मग्न असतानाच लँडलाईनची रिंगने त्याच्या विचारांत व्यत्यय आणला... मोबाईल असला तरी ब्रॉडबैंड कनेक्शनसाठी तो लॅण्डलाइनचा वापर करायचा आणि तो नंबर त्याने ऑफिसमध्येसुद्धा दिला होता. अर्थातच रेनतीकडेही तो नंबर होता... इतक्या उशिरा कोण असेल म्हणून गॅलरीतून हॉलमध्ये येत तो फोनजवळ आला आणि रिसिव्हर उचलला.

[rajsharma]

"हेल्लो... नरेन धिस साईड..." रिसिव्हर कानाला लावत तो बोलला.
" " समोरून कोणीच बोललं नव्हतं... फक्त श्वासांचे आवाज त्याला ऐकू येत होते.
Https://rajsharmastories.com/
Https://rajsharmastories.com/
"क... क... कोण बोलतंय? " त्याने परत विचारलं.
"रे...रे... रेवती बोलतेय... तु... तु... तुझा लॅपटॉप आणि मोबाईल इथेच विसरलास..."तिच्या आवाजातील कंपण त्याला स्पष्ट जाणवत होतं.
"डेंट्स ... ओके मम... आय... आय बिल कलेक्ट देम टुमारो मॉर्निंग..."
"नाही... तुला लक्षात आहे की नाही म्हणून कॉल केला..."
"थ...थ... 3क्स फॉर रिमाईंडींग मी... मॅम..."
"वे... वे... वेलकम..."
त्यानंतर बराच वेळ दोन्ही बाजूला शांतता पसरली. केवळ त्यांचे श्वास एकमेकांशी बोलत होते आणि त्या श्वासांचा आवाज त्यांचे कान ऐकत होते...
"मॅम... आर... आर... यु ऑलराईट?..." सहसा त्याने विचारलं, हे विचारायला त्याला किती प्रयत्न करावे लागले त्याचे त्यालाच ठाऊक.
"अहं... ह... हो... हो...ठी... ठी... ठीक आहे मी..."
"ओके... फोन ठेऊ मी?..." मनात नसतानाही त्याने विचारलं.
"न... न... नरेन?..."
"येस.... मॅम... इज एव्हरीथिंग ऑलराईट?..."
"क... क... कॅन यु?..."
"मॅम?.." तो काही विचारणार तितक्यात समोरून फोन कट झाला... रिसीव्हरवर केवळ बीप बीप 'ऐकू येत होती.
द्विधेतच तो बराच वेळ तिथेच उभा राहिला... रिसिव्हर हातात घेऊनच. ती काय म्हणणार होती याचा विचार करत. ती त्याला येतोस का? विचारत होती की आणखी काही?... काय करावं कळेना... मनात नाना विचार येऊ लागले... तिच्या शेवटच्या वाक्याचा... त्यातील शब्दांचा अर्थ काय असू शकतो याचे विश्लेषण करण्यात डोके भांबावून गेले.
Https://rajsharmastories.com/
Https://rajsharmastories.com/
घड्याळात अकरा वाजून गेले होते. मनातल्या मनात विचार करून त्याने दोनदा घर लॉक करून गाडीपर्यंत यायचा... पण परत अजून विचार करत तो घरी परतायचा... शेवटी पूर्ण विचार करूनच त्याने तिसऱ्यांदा कुलूप लावले आणि यावेळेस गाडीत बसला... गाडी सुरु करून सरळ तिच्या घरी पोहोचला. सगळीकडे सामसूम झाली होती. एका खोलीत अजूनही उजेड दिसत होता. बहुतेक बेडरूमची लाईट असावी.
अजूनही जागी आहे.. त्याच्या मनात विचार आला, ... खरंच माझी वाट पाहत बसलीय?...'
गाडी लॉक करत तो दारापाशी आता आणि बेल वाजवली. काही वेळातच दार उघडण्याची चाहूल त्याला लागली आणि पुढच्या काही सेकंदातच दार उघडले गेले.
"अरे तू?..." त्याच्याकडे पाहत तिने विचारलं. अंगावर लाल नाईटी... मोकळे केस... पावसातून गेल्यानंतर शॉवर घेतल्याच्या पूर्ण निशाण्या दिसत होत्या. "मोकळे केस एअर ड्रायरने सुझजलेले असणार... 'मनातच त्याने अंदाज बांधला. उत्तर न देता केवळ तिच्याकडे तिच्याकडे एकटक पाहत तो दारातच उभा होता.
"न... न... नरेन?" तिने त्याचे नाव पुकारले तसा तो भानावर आला.
"अहं... म... म... मॅम.. ते लॅपटॉप आणि मोबाईल?..."
"तू... तू... तर उद्या पिकअप करणार होतास ना?..."
"थ.... थोडं इम्पॉरटंट काम आठवलं... म... म... म्हणून आ... आ... आलो..." तिच्यासमोर जणू त्याची बोबडीच वळली होती.
"वेट ए सेकंड..." म्हणत ती हॉलमध्ये गेली. चालताना तिचे डुचमळणारे नितंब पाहून नरेन चेकाळला. ओठांवरून जीभ फिरवत स्वतःला कसबसं साबरलं.
.
.
"लॅपटॉप.... आणि हा... मोबाईल." त्याच्या वस्तू त्याला देत ती बोलली.

त्या घेताना अचानक त्याचा हात तिच्या हाताशी स्पर्शला... अशा नाजूक समयी छोटासा स्पर्श देखील खूप मोठे काम करतो... त्यावेळेस तेच झाले. आपल्या हातावर त्याच्या हाताच्या स्पर्शाने तिच्या तोंडून अस्पष्टसे सित्कार निघाले... आणि तिचा हात थरथरला तसा हातातला मोबाईल खाली पडला. तो उचलायला दोघेही एकाच वेळेस बाकले आणि पुन्हा दोघांनीही एकाच वेळेस मोबाईल मोबाईल उचलला. सहसा त्याने तिच्याकडे पाहिले... तिची नजर झुकली होती पण त्याच्यासमोर नाईटीच्या गळ्यातून दिसणाऱ्या तिच्या उन्नत छातीचे दर्शन मात्र झाले... ती खोल दरी आतपर्यन्त जाताना भासत होती.

म्हणतात ना अशा नाजूक समयी छोट्या छोट्या गोष्टींचे खूप महत्व असते... आग दोन्हीकडे लागली असली तरी ती फैलायला हवेची आवश्यकता असते... आणि ते स्पर्श यावेळी हवेचे काम करत होते. दोघांनीही एकाच वेळी मोबाईल उचलला... पण उचलताना झालेल्या स्पर्शाने दोघांच्याही शरीरावरील रोम रोम पुलकित होऊ लागले. सरळ उभे झाले तरी एकमेकांना पाण्याची हिम्मत होत नव्हती. शेवटी आपल्या हातातला मोबाईल त्याला द्यायला तिने हात पुढे करत वर पाहिले तशी दोघांची नजरानजर झाली. मोबाईल चेताना अलगदच त्याने रेवतीचे मनगट धरले आणि स्वतःकडे खेचले. जराही विरोध न करता एखाद्या हलक्या कापडागत ती त्याच्या छातीजवळ येत त्याला बिलगली... नरेनने पुढचे पाऊल उचलत तिला अजून जवळ घेत कडकडून मिठी मारली.

[rajsharma]

बहुतेक बरेच वर्षांनंतर तिला असा पुरुषी स्पर्श झाला असावा. जणू साखर पाण्यात मिसळून एकरूप होते तशी ती स्वताला त्याच्या हवाली करत त्याला बिलगली... तिच्या घट्ट मिठीने नरेनसुद्धा एकवेळ आश्चर्यचकित झाला... पण तिचे समर्पण मात्र त्याच्या शरीरात एकच खळबळ माजवू लागले. तिचा न बोललेला होकार समजून घेत तोसुद्धा तिला मिठीत घेत मखमली नाईटीच्या कापडावरून तिच्या पाठीवर फिरू लागले. तिच्या उष्ण श्वासांचा स्पर्श त्याच्या मानेवर जाणवत होता. त्या उष्ण श्वासांनी तो तापू लागला.

पाठीवर रेंगाळणारे आपले हात वर आणत त्याने तिचा चेहरा दोन्ही हातांच्या ओंजळीत धरला आणि तिच्याकडे टक लावून पाहू लागला. लज्जेने तिने नजर झुकवली पण पुन्हा डोळे वर करता तीसुद्धा त्याच्या भेदक नजरेत एकटक पाहू लागली. त्या मनमोहक क्षणांतच त्याचा चेहरा तिच्या चेहऱ्याजवळ येऊ लागला... तिच्या ओठांची चुळबुळ त्याला जाणवली आणि पुढच्याच क्षणी... पुढच्याच क्षणी त्या नरम ओठांचा स्पर्श त्याला आपल्या ओठांवर जाणवला... तिचे नाजूक नरम ओठ आपल्या ओठांत घेत त्यांना चुरपू लागला. अलगद आपली जीभ त्याने तिच्या ओठांवर फिरवली आणि क्षणाचाही विलंब न करता त्याने त्याची जीभ आपल्या मुखात घेत तिला चुरपू लागली. दोघांचीही लाळ मिसळून एक होऊ लागली. दार अजूनही थोडे उघडे असल्याने बाहेरील रोडवरील ट्रॅफिकचा आवाज कानांवर पडत होता. पण दोघेही आपल्या रक्रियेत मग्न असल्याने त्यांना त्याचे भान नव्हतेच. पण घराजवळील रोडवरून गुरख्याच्या शिट्टीने मात्र ती भानावर आली आणि स्वतःला त्याच्या मिठीतुन सोडवत आत पळू लागली... पण त्या धावपळीत तिच्या नाईटीच्या गळ्यात त्याचा हात फसला आणि ते तलम कापड नरें...'चा आवाज करत फाटले. स्वतःला सावरत आणि बाकीचे कापड सांभाळत ती तिथेच थबकली. त्याच्या हात अजूनही रेवतीच्या नाईटीत अडकला होता.
"मॅम... स... सॉरी..." हळूच आवाजात त्याने म्हटलं.
"आधी चूक करायची नी नंतर... सॉरी म्हणायचं ." आवाजात हस्कीपणा आणि कंपन होते.
"आता?..."

"मम?..."
-
"प्रत्येक गोष्ट समजबावी लागते?... हातात घेतलेलं काम पूर्ण करावं ते नाही..." म्हणत तिने त्याच्या ओठांवर ओठ टेकवत चुंबन घेतले आणि पुढच्च्याच वेळेस त्याचे खालचे ओठ आपल्या दातात घेत कडकडून चावली.
-
-
-
-
"आह्ह्ह्ह... स्स्स्स..." कसाबसा तिच्या तावडीतून सुटायचा प्रयत्न करत तो बोलला पण तिने एखाद्या वाघिणीसारखी त्याला जखडून ठेवले. त्याला सोडले तेव्हा तिच्या ओठावर त्याच्या ओठातून निघणारे रक्त लागले होते.
दोघानाचेही श्वास जोरजोरात चालत होते. त्या श्वासांनी त्यांची छाती धडधडत होती. आगीने वणन्याचे रूप घेतले होते. तिची थोडीशी फाटलेली नाईटी ओढून त्याने पूर्ण फाडत बाजूला टाकली. नाईटीच्या आत कपड्याचा एक धागाही नव्हता.... जन्मजात ती त्याच्यासमोर नग्न होती. स्वतःचे फाटलेले कपडे पाहून तीसुद्धा आवेशात आली आणि त्याची टीशर्ट फाडत त्यालाही वरून उघडे केले. त्याचे कमावलेले शरीर पाहून तिचे डोळे स्थिरावले पण पुढच्याच वेळेस बेल्टच्या बक्कलशी झगडणाऱ्या हातांनी बेल्ट उघडून त्याच्या जीन्सची झिप खाली केली आणि काही क्षणातच त्याचा जीन्ससुद्धा जमिनीशी लोळू लागला. चड्डीच्या आत बळवळणारा त्याचा लंड पाहून तिचा हात आपसूकच त्याच्याकडे वळला... आणि त्याला सोफ्यावर धक्का देत त्याला चडितुनही मुक्त केले.
हे सगळं इतक्या लवकर घडलं की त्याला सांभाळायला वेळसुद्धा मिळाला नाही... इतक्या घाईत तिने त्याला नग्न करून सोफ्यावर ढकलले की त्याला सावरायलासुद्धा वेळ मिळाला नाही... आणि अशा कामुक क्षणी सावरून काय करणार?..... ती इतक्या ऍक्टिव्हली तो खेळ खेळत होती की त्याला बघ्याची भूमिका पार करणे गरजेचे झाले होते...

फणफणणारा सात इंची लवडा तिच्या चेहगासमोर नागासारखा डोलू लागला. अलगद आपल्या हातात त्याला घेत त्याची जाडी मोजली. त्याची लांबी आणि व्यास पाहून ती मनातून खुश झाली आणि एखाद्या भुकेल्या वाघिणीसारखी त्याच्यावर तुटून पडली. जीभ बाहेर काढत तिने त्याच्या लंडाच्या टोकावरील थेंब अलगद टिपले आणि पुढच्याच वेळेस त्याची स्किन खाली ओढत गुलाबी टोक ओठात घेऊन चोखु लागली. लंडावर होणाऱ्या तिच्या ओठांच्या हालचालीने नरेन मात्र उसळला. त्याच्या लंडाला बरेच दिवसांनंतर ओठांचा स्पर्श झाला होता आणि तो स्पर्श त्याच्या स्वप्नसुंदरीकडून झाला हे पाहून त्याचा लंड आनंदाने जणू उड्या मारू लागला.
"ओह्ह्हह... मम... आय कान्ट इमॅजिन...स्स्स्स्स ... आहहह..." चित्कारत तो बरळू लागला, "इज इट टू?... मॅम.. हे... हे... स्वप्न तर नाही ना?... ओह्हफफ्फ..."